6 kobiet, od których wciąż wiele można się nauczyć

Każda z tych niewiarygodnych kobiet wytyczyła własną, niepowtarzalną ścieżkę w historii. To, co miały do powiedzenia, może być drogowskazem także i dziś.

Rządziły, pracowały, zmieniały świat, przełamywały stereotypy… Ale przede wszystkim nie bały się być sobą. Poznajcie 6 niezwykłych kobiet, które także dziś mogą być doskonałą inspiracją.

Bona Sforza

U was dukaty leżą na gościńcach, schylić się jeno, ażeby je zebrać. Nikt nie chce? Tym lepiej dla mnie.

Bona Sforza, (1494–1557) w młodości piękna, wszechstronnie wykształcona i mądra włoska księżniczka – na polskim tronie niedoceniana i oczerniana królowa.

Chociaż królową Polski i wielką księżną Litwy została m.in. dzięki poparciu Habsburgów, kiedy zorientowała się, że ich wzmocnienie grozi interesom korony polskiej, całą swoją politykę zwróciła przeciw potędze tej dynastii – gotowa była nawet wymienić swoje italskie dobra na Śląsk. Wbrew powszechnej w Europie opinii o potrzebie krucjaty przeciw niewiernym doprowadziła do zawarcia pokoju z Imperium Osmańskim sułtana Sulejmana Wspaniałego. Działalność gospodarczą rozpoczęła niemal bez środków finansowych i osiągnęła olbrzymie dochody, które inwestowała w twierdze i warownie, mosty, szkoły, szpitale, podnosząc z zacofania cywilizacyjnego wielkie połacie kraju. Doskonała tancerka, mecenas nauki i sztuki, królowa smaków, propagatorka ogrodów warzywnych, dzięki której znamy włoszczyznę.

Katarzyna ze Sieny

Powinniśmy zawsze okazywać miłość bliźniemu, czyniąc coś pożytecznego i dobrego temu, kogo Bóg postawił na naszej drodze.

Katarzyna ze Sieny (1347-80) odrzuciła konwenanse, żeby podążać za głosem sumienia.

Katarzyna została zakonnicą na przekór oczekiwaniom rodziców, którzy chcieli wydać ją za mąż w wieku 16 lat. W Sienie, swoim mieście rodzinnym, poświęciła się niesieniu pomocy ubogim chorym. W wieku 20 lat zaczęła podróżować po Włoszech, zdobywając sławę dzięki swoim naukom. Korespondowała z najważniejszymi osobistościami średniowiecznej Europy, wzywając ich do reform i działalności na rzecz pokoju. Takie zaangażowanie polityczne było czymś niespotykanym wśród kobiet tamtych czasów.

Amelia Earhart

Najskuteczniejszym sposobem, żeby coś zrobić, jest zrobić to.

Amelia Earhart (1897-1937) – amerykańska pilotka, dziennikarka; przykład odwagi i ambicji.

Amelia Earhart rozpoczęła naukę latania w roku 1921. Jej zamiłowanie do przygód i niezwykła odwaga sprawiły, że szybko zaczęła odnosić sukcesy i pobijać kolejne rekordy. Była pierwszą kobietą, która samotnie przeleciała nad Oceanem Atlantyckim, co przyniosło jej międzynarodową sławę. Zaginęła w 1937 roku nad Pacyfikiem, podczas próby okrążenia kuli ziemskiej.

Maria Skłodowska-Curie

Niczego w życiu nie należy się bać, należy to tylko zrozumieć.

Maria Skłodowska-Curie (1876-1934) – liderka w walce o obecność kobiet w nauce.

Zanim w 1891 roku przeniosła się do Paryża, swoją edukację naukową Maria Skłodowska-Curie rozpoczęła Polsce. We Francji zdobyła sławę i uznanie za badania nad radioaktywnością. Jest jedyną osobą, która otrzymała Nagrodę Nobla w dwóch różnych dziedzinach nauki: fizyce i chemii. Zmarła w wieku 66 lat na skutek długotrwałego wystawienia na działanie promieniowania podczas badań.

Harriet Tubman

Każde wielkie marzenie zaczyna się od marzyciela. Pamiętaj, że masz w sobie siłę, cierpliwość i pasję, by zmieniając świat, dosięgnąć gwiazd.

Harriet Tubman (1822-1913) – afroamerykańska abolicjonistka.

W walce o wolność Tubman ryzykowała własnym życiem. Harriet Tubman na własnej skórze poznała okrucieństwo systemu niewolnictwa. W 1849 roku uciekła od swoich oprawców i dołączyła do Kolei Podziemnej, ruchu wyzwoleńczego, który pomagał w ucieczce tysiącom niewolników z amerykańskiego Południa. W trakcie wojny secesyjnej Tubman dołączyła do ochotniczych batalionów jako szpieg w służbie armii Unionistów.

Eleanor Roosevelt

Doświadczenia wzmacniają człowieka, który jest w życiu uczciwy i odważny. Tak buduje się charakter.

Eleanor Roosevelt (1884-1962) – niepokorna Pierwsza Dama, walcząca w obronie swoich poglądów, nawet jeśli miałoby to wystawić ją na krytykę.

Była pierwszą damą w latach 1933-1945. Potrzeba niezależności nie pozwalała Roosevelt zadowolić się życiem w cieniu męża. Przedefiniowała rolę pierwszej damy; samodzielnie organizowała konferencje prasowe, prowadziła własną kolumnę i udzielała się publicznie. Nawet jeśli mogło to rodzić kontrowersje, zdecydowanie prezentowała swoje poglądy, szczególnie w kwestiach rasowych czy w sprawach równouprawnienia. Postępowała wbrew panującym konwenansom i była wierna własnemu kompasowi moralnemu.

Czytaj także:
10 świętych kobiet, które wiedzą, jak to jest być w ciąży

Czytaj także:
Namiętne kobiety, które uczyniły świat lepszym miejscem! Audrey Hepburn i św. Róża z Limy