Mąż, ojciec, programista, zakonnik. Albo matka, żona, lekarka i zakonnica. Jak połączyć te wszystkie funkcje w jednej osobie? Czy można żyć w świecie, ale uczestniczyć w duchowych dobrach wielkich zakonów? Taką propozycję mają świeckie zakony.
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Jeden jest cel każdego chrześcijanina – zbawienie, ale wiele jest dróg, które do niego prowadzą. Powołanie w powołaniu – tak można opisać świeckich członków zakonu. Każdy inny, a wszyscy odnajdujący się w charyzmacie rodziny swojego zakonu.
Są wśród nich kaznodzieje, kontemplatycy i dobroczyńcy. Rola osób świeckich w Kościele została zdefiniowana w adhortacji Christifideles Laici, a mają oni „szukać Królestwa Bożego, zajmując się sprawami świeckimi i kierować nimi po myśli Bożej”. Wiodąc zwyczajne życie, świadczą o Ewangelii w relacjach z rodziną, przyjaciółmi, w swoim środowisku pracy, sąsiedztwie czy też wspólnocie.
Czytaj także:
Juliusz Kolbe. Tercjarz franciszkański, patriota i ojciec św. Maksymiliana
Czym jest zakon świeckich?
Jest to wspólnota osób świeckich, które poprzez przyrzeczenia zobowiązują się żyć zgodnie z regułą opartą na duchowości danego zakonu, jednak dostosowaną do warunków życia poza klasztorem. Na co dzień spotykają się w grupach nazywanych fraterniami. Stanowią trzecią gałąź zakonu, obok zakonu męskiego i żeńskiego.
Kiedyś używano określenia trzeci zakon, jednak obecnie odchodzi się od tej nazwy, aby podkreślić jedność całego zakonu. Świeccy członkowie zakonów uczestniczą w dobrach duchowych zakonu, równocześnie je pomnażając poprzez modlitwy, ofiary i uczynki miłosierdzia.
Jaki jest cel bycia świeckim w zakonie?
Ci, którzy wstępują do zakonu świeckich, znajdują w nim przede wszystkim pomoc w osobistym uświęceniu. Narzędziem do tego jest reguła świeckich, a ostatecznym celem służba Bogu i Kościołowi w swoim środowisku życia.
Szczególnym ich zadaniem jest tak kierować wszystkimi swoimi sprawami, aby były wypełnieniem woli Bożej i aby służyły Jego chwale (por. Konstytucja dogmatyczna Lumen gentium).
Co nas czeka na tercjarskiej ścieżce?
Członkowie zakonów świeckich zyskują prawdziwą duchową rodzinę. Są zaproszeni do uczestnictwa w dziełach wspólnoty we współpracy z zakonnikami.
W ich codzienny plan dnia wpisana jest msza święta i liturgia godzin (brewiarz). Swoją duchowość doskonalą również poprzez studium nauczania Kościoła, poznawanie reguły zakonnej, a także formację teologiczną.
Jak zostać tercjarzem?
Każde zgromadzenie zakonne bierze pod uwagę inne warunki kandydata pod kątem charakterystycznego dla siebie charyzmatu i tradycji. U osób, które czują się powołane, najważniejsze jest autentyczne pragnienie postępowania na obranej drodze aż do osiągnięcia doskonałości chrześcijańskiej.
Wstępna formacja nastawiona jest na pogłębienie znajomości reguły zakonu oraz przygotowanie się do złożenia przyrzeczeń czasowych. Po określonym czasie, zgodnie z rozeznaniem przełożonych i przepisami konkretnego zakonu mogą być kilkakrotnie odnawiane, aż do decyzji złożenia wieczystych przyrzeczeń życia zgodnie z regułą.
Jeżeli czujesz się wewnętrznie pociągnięty do takiego życia, zobacz, jakie zgromadzenia oferują możliwość realizacji powołania w zakonie świeckich:
Czytaj także:
Wstąpiłam z mężem… do zakonu
