separateurCreated with Sketch.

Dlaczego katolicy całują różańce, święte obrazy, a czasem nawet podłogę?

whatsappfacebooktwitter-xemailnative
Elizabeth Scalia - 06.09.18
whatsappfacebooktwitter-xemailnative

Nigdy nie zapomnę radosnego zadziwienia mojego młodszego syna, kiedy dowiedział się, że modlitwa „Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów” jednoczy nas z chórem nieustannego uwielbienia aniołów przebywających w obecności Stwórcy.

Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.


Wesprzyj nasPrzekaż darowiznę za pomocą zaledwie 3 kliknięć

Ucałuj różaniec

Od zawsze całowaliśmy rzeczy. Dorastając w katolickiej dzielnicy, zamieszkanej przez liczne wielodzietne rodziny z małymi dziećmi, często widziałam, jak całuje się całe mnóstwo rzeczy oprócz naturalnie psów i innych ludzi.


SEN
Czytaj także:
Czy katolik powinien wierzyć w sny? Piękne wytłumaczenie ks. Grzywocza

Jeśli ktoś przewrócił świecącą w ciemnościach, kiczowatą, plastikową figurkę św. Judy Tadeusza, od razu umieszczał ją z powrotem na półce, uprzednio szybko ją pocałowawszy. Gdy jakaś pani upuściła różaniec, zmieniając torebki, całowała go ze czcią przed schowaniem w zamykanej kieszonce.

Pewnego razu, gdy sąsiad wyciągnął z kieszeni drobne, na ziemię upadł mu mały krzyżyk. Zanim schował go ponownie, ucałował z szacunkiem. Moja pobożna babcia, która przeszła na katolicyzm z luteranizmu, nie wahała się uklęknąć i pocałować podłogi, na której rozlała się woda święcona.

 

Świętych obcowanie i niebo

Nic dziwnego, że jedyna protestancka rodzina w naszej dzielnicy uważała nas ​​nie tylko za ekscentryków, ale wręcz za bałwochwalców. Świętych obcowanie może wydawać się dziwne nie-katolikom, zastanawiającym się, dlaczego katolicy i prawosławni modlą się do kogoś innego, podczas gdy modlitwa do Jezusa wydaje się drogą nieporównanie szybszą i bardziej bezpośrednią. Jak powiedziała pewna siostra zakonna w okresie mojego dzieciństwa: „Nie można samotnie posiąść nieba”.

Niebo możemy posiąść, w jakiś sposób, podczas mszy świętej. Nigdy nie zapomnę radosnego zadziwienia mojego młodszego syna, kiedy dowiedział się, że modlitwa „Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów” jednoczy nas z chórem nieustannego uwielbienia aniołów przebywających w obecności Stwórcy. Z tego powodu przez kilka lat głośno śpiewał na mszy, dopóki nie dotarło do niego, że – z punktu widzenia wieczności – szept działa równie dobrze, jak głośno wypowiadane słowa.

Poprzez świętych obcowanie jednoczymy się z naszymi przodkami. Przechowujemy wokół nas obrazy świętych mężczyzn i kobiet, tak samo jak robimy to ze zdjęciami ukochanych członków naszej rodziny. Wierząc w życie wieczne i w to, że Chrystus mówił prawdę, obiecując nam przygotować miejsce, prośba tych jakże bliskich przecież, choć nie-krewnych o modlitwę wstawienniczą wydaje się być czymś naturalnym.


CHLEB
Czytaj także:
Franciszek: Gdy chleb spadnie ze stołu, podnieś i ucałuj. Doceńmy to, co proste!

 

Wspaniali nauczyciele

Poza wsparciem modlitewnym świętych, ich relikwiami i pamiątkami, które nas inspirują i pomagają skupić uwagę, katolicy i prawosławni korzystają z mądrości tych, którzy poprzedzali nas w podróży po ziemi, zmagając się z tymi samymi grzechami, z którymi dziś walczymy my: pożądaniem, chciwością, złością, lenistwem, pychą, nieumiarkowaniem w jedzeniu i piciu, zazdrością i rozpaczą.

Z ich rad sprzed wieków możemy korzystać do dziś, a oni, niczym profesorowie na duchowym uniwersytecie, wspierają nas, dzieląc się swoją mądrością.

Teologia podpowiada: „Ojciec z przyjemnością patrzy na serce Najświętszej Maryi Panny, jako arcydzieło swych rąk… Syn czerpie z tego przyjemność, jako że serce Jego Matki to źródło, z którego sam czerpał krew” – św. Jan Maria Vianney.

Praktyka pokory sugeruje: Kiedyś Makariusz polecił młodemu poszukiwaczowi pójść na cmentarz i wypędzić zmarłych. Potem idź i pochwal ich. „Jakiej odpowiedzi udzielili ci zmarli?” – zapytał Makariusz. „Żadnej” – odpowiedział młodzieniec. „Idź więc i naucz się nigdy nie dopuszczać do tego, aby zwieść cię mogła przemoc czy pochlebstwo. Jeśli umrzesz dla świata i siebie, zaczniesz żyć dla Chrystusa”.

Wartość cierpienia: „W bolesnych czasach, kiedy poczujecie straszliwą pustkę, pomyślcie, w jaki sposób Bóg powiększa zdolność waszej duszy, aby mogła przyjąć Go – czyniąc ją niejako nieskończoną, tak jak On sam jest nieskończony. Traktuj każdy ból jako symbol miłości przychodzącej do ciebie bezpośrednio od Boga, aby zjednoczyć cię z Nim” – św. Elżbieta od Trójcy Świętej.

Tak więc, bez względu na to, czy święci przedstawieni są na obrazach i ikonach, czy zwisają z breloczków do kluczy, któż nie chciałby całować tak znamienitych nauczycieli?


ZNISZCZONA FIGURA
Czytaj także:
Co zrobić ze starymi różańcami, obrazkami i figurkami? Można je wyrzucić?

Newsletter

Aleteia codziennie w Twojej skrzynce e-mail.

Wesprzyj Aleteię!

Jeśli czytasz ten artykuł, to właśnie dlatego, że tysiące takich jak Ty wsparło nas swoją modlitwą i ofiarą. Hojność naszych czytelników umożliwia stałe prowadzenie tego ewangelizacyjnego dzieła. Poniżej znajdziesz kilka ważnych danych:

  • 20 milionów czytelników korzysta z portalu Aleteia każdego miesiąca na całym świecie.
  • Aleteia ukazuje się w siedmiu językach: angielskim, francuskim, włoskim, hiszpańskim, portugalskim, polskim i słoweńskim.
  • Każdego miesiąca nasi czytelnicy odwiedzają ponad 50 milionów stron Aletei.
  • Prawie 4 miliony użytkowników śledzą nasze serwisy w social mediach.
  • W każdym miesiącu publikujemy średnio 2 450 artykułów oraz około 40 wideo.
  • Cała ta praca jest wykonywana przez 60 osób pracujących w pełnym wymiarze czasu na kilku kontynentach, a około 400 osób to nasi współpracownicy (autorzy, dziennikarze, tłumacze, fotografowie).

Jak zapewne się domyślacie, za tymi cyframi stoi ogromny wysiłek wielu ludzi. Potrzebujemy Twojego wsparcia, byśmy mogli kontynuować tę służbę w dziele ewangelizacji wobec każdego, niezależnie od tego, gdzie mieszka, kim jest i w jaki sposób jest w stanie nas wspomóc.

Wesprzyj nas nawet drobną kwotą kilku złotych - zajmie to tylko chwilę. Dziękujemy!