separateurCreated with Sketch.

Co Jan Paweł II powiedział kardynałom, którzy wybrali go na papieża?

JAN PAWEŁ II, PRZEMÓWIENIE NA ZAKOŃCZENIE KONKLAWE
whatsappfacebooktwitter-xemailnative
Redakcja - 18.10.18
whatsappfacebooktwitter-xemailnative
18 października 1978 roku Jan Paweł II stanął ponownie przed kardynałami elektorami i skierował do nich słowo. Mówił do nich o pewnych oklaskach, które mają ogromne znaczenie.
Pomóż Aletei trwać!
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Wesprzyj nas

Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!

18 października 1978 roku Jan Paweł II stanął ponownie przed kardynałami elektorami i skierował do nich słowo. Mówił do nich o pewnych oklaskach, które mają ogromne znaczenie.

Pomóż Aletei trwać!
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.


Wesprzyj nas

Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!

Przemówienie do kardynałów-elektorów na zakończenie konklawe. Kaplica Sykstyńska, 18 października 1978

Czcigodni Bracia!

Cóż mogę i co chciałbym wam powiedzieć w czasie tego spotkania, podczas gdy wszyscy jesteśmy jeszcze bez wątpienia poruszeni wydarzeniami, jakie miały miejsce w Kościele w tych dniach?

Przede wszystkim dziękuję Kardynałowi Dziekanowi za szlachetne słowa, jakie skierował do mnie wyrażając wasze uczucia, a w szczególności wyrażam wdzięczność za gest wyjątkowego zaufania, jakie okazaliście w odniesieniu do mojej skromnej osoby, wybierając mnie na Następcę Piotra na rzymskiej Stolicy.

Tylko w świetle wiary możliwe jest przyjęcie z wewnętrznym spokojem i ufnością faktu, że na mocy waszego wyboru przypadło mi stać się Namiestnikiem Chrystusa na ziemi i widzialną Głową Kościoła.

Czcigodni Bracia, decyzja powołania na Biskupa-Rzymu “nie-Włocha” była aktem zaufania i równocześnie wielkiej odwagi. Nie można powiedzieć nic więcej, lecz tylko pochylić głowę wobec takiej decyzji Świętego Kolegium.

Może nigdy jak w tym ostatnich wydarzeniach, które dotknęły Kościół, pozbawiając go dwukrotnie w ciągu dwóch miesięcy jego najwyższego pasterza, lud chrześcijański nie odczuł tak i nie doświadczył doniosłości, delikatności i odpowiedzialności zadań, jakie musiało wykonać Święte Kolegium Kardynałów; i nigdy jak w tym okresie – powinniśmy to uznać z prawdziwą satysfakcją – wierni nie okazali najczcigodniejszym Ojcom tak bardzo czułego i tak życzliwego zrozumienia.

Intensywne i długie oklaski pod waszym adresem na zakończenie Mszy Pro Eligendo Papa i w chwili ogłoszenia wyboru nowego papieża, były tego najwymowniejszym, najbardziej entuzjastycznym i najbardziej wzruszającym dowodem.

Jest to fragment przemówienia papieskiego. W całości jest dostępne tutaj.

Źródło: Jan Paweł II, Nauczanie papieskie, t. 1, Pallotinum, Poznań-Warszawa 1987.

Newsletter

Aleteia codziennie w Twojej skrzynce e-mail.