Jego kariera medyczna skończyła się na udzieleniu pomocy jednemu z własnych oprawców… Beatyfikacja Mariano odbyła się 23 marca 2019 roku. We mszy świętej uczestniczyły trzy córki błogosławionego oraz dwójka wnuków.
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Dyplom lekarza
Mariano Mullerat i Soldevila urodził się 24 marca 1897 r. w hiszpańskiej Tarragonie. Był szóstym z siódemki dzieci. Jego rodzice, Ramon i Bonawentura Mulleratowie, byli głęboko wierzącymi katolikami. Mariano został ochrzczony 30 marca, tydzień po przyjściu na świat.
Czytaj także:
Te zdjęcia z egzekucji ks. Pro miały odstraszyć innych Cristeros
Mariano bardzo dobrze uczył się w szkole podstawowej i w 1910 r. został wysłany do szkoły imienia św. Piotra Apostoła w miejscowości Reus, niedaleko rodzinnego domu. W 1914 r. rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w Barcelonie, które zakończył w 1921 roku, uzyskując dyplom lekarza.
W 1922 roku świeżo upieczony doktor poślubił swoją szkolną miłość, Dolors Sans i Bove. Związek małżeński zawarli w mieście Arbeca i tam też zamieszkali. Doktor Mullerat otworzył gabinet lekarski, a dodatkowo wyjeżdżał do pobliskich miast, za darmo lecząc ubogich. Zachęcał przykutych do łóżka i poważnie chorych pacjentów do jak najczęstszego przyjmowania sakramentów. Czuwał również nad tym, by ludzie ci mieli zawsze jedzenie i podstawowe leki.
Burmistrz miasta
Mariano i Dolors doczekali się piątki córek, choć pierwsze ich dziecko umarło tuż po urodzeniu, w styczniu 1923 r. W tym samym roku Mariano założył gazetę L’Ecut. Na jej łamach, będąc gorliwym katolikiem, bronił wiary przed panoszącym się w owym czasie w Hiszpanii zeświecczeniem.
Oprócz komentarzy, gazeta publikowała również poezję, promowała lokalne wydarzenia kulturalne oraz zamieszczała artykuły na tematy społeczne, interesujące szerokie grono czytelników. Gazeta przestała ukazywać się w 1926 r.
W roku 1924 doktor Mullerat wybrany został na burmistrza Arbeki; swój urząd piastował do 1930 r. Okres jego włodarstwa to czas znaczącej przemiany miasta. W poczesnym miejscu w miejscowym ratuszu umieszczony został obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa, a księża mogli liczyć na obronę ze strony urzędników magistratu.
W tym czasie Mullerat nigdy nie zaprzestał udzielania wszelkiego rodzaju wsparcia i pomocy ubogim i marginalizowanym. Duch wiary doktora przejawiał się zawsze w jego czynach, słowach i zachowaniu i stanowił dobry przykład dla wszystkich, którzy mieli z nim kontakt.
Czytaj także:
Ci Koptowie mogli wyrzec się wiary i przeżyć. Wszyscy odmówili…
Nie skorzystał z możliwości ucieczki
W 1931 roku doszła do władzy Druga Republika Hiszpańska; rewolucja rozprzestrzeniła się na cały kraj. W 1934 roku przemoc dotarła do Arturii, prowincji w pobliżu Tarragony. Doktor Mullerat wiedział w swoim sercu, że przemoc wkrótce zawita i do jego miasta. W ciągu dwóch lat spalono i zdewastowano kościoły i inne miejsca kultu religijnego w Barcelonie. W Tarragonie i Liedzie zabito księży, zakonników i wiernych świeckich. Żołnierze rządowi przybyli do Arbeki na początku sierpnia.
Ludzie z otoczenia doktora Mullerata sugerowali, aby wyjechał z kraju. Odmówił. Umożliwiono mu ucieczkę do Saragossy, gdzie byłby bezpieczny, na co również nie przystał. Wierzył, że ma kontynuować swoją misję wśród ubogich. Umocniony wiarą, lekceważąc niebezpieczeństwo, mówił, że nie może uciec z miejsca, gdzie ludzie go potrzebują.
Rankiem we wtorek, 13 sierpnia 1936 r., w domu doktora Mullerata pojawili się członkowie milicji ludowej. Wyciągnięto go z domu i rzucono na pakę ciężarówki jak worek szmat. Podobny los spotkał pięciu innych „wywrotowych” katolików. Wkrótce ciężarówka wyruszyła w drogę, która dla Mullerata i pięciu innych mężczyzn okazała się ostatnią.
Ostatnia recepta, ostatnia lekarska posługa
W pewnym momencie drogę ciężarówce zagrodziła kobieta. Powiedziała kierowcy, że jej syn jest chory i zapytała, czy lekarz może mu pomóc. Zatrzymali się i pozwolili doktorowi Mulleratowi zbadać dziecko. On zaś wypisał receptę i zapewnił kobietę, że jej chłopiec będzie zdrów.
Następnie, widząc, że jeden z milicjantów jest ranny, Mullerat zapytał, czy mógłby go zbadać. Żołnierz pokazał mu głęboką ranę nogi, a lekarz zabandażował ją i powiedział, jak ma się leczyć. I tak jego kariera medyczna skończyła się na udzieleniu pomocy jednemu z własnych oprawców. Ileż w tym głębi!
Naoczny świadek relacjonował później wdowie po Mariano, że jego ostatnimi słowami były: „Ojcze, w Twe ręce powierzam ducha mojego”.
A teraz wzruszający i podniosły moment dla nas wszystkich: beatyfikacja Mariano odbyła się 23 marca 2019 roku. We mszy świętej uczestniczyły trzy córki błogosławionego oraz dwójka wnuków.
Wspominając o tej beatyfikacji, papież Franciszek zauważył: „Niech on wstawia się za nami i pomaga nam kroczyć ścieżkami miłości i braterstwa, pomimo wszelkich trosk i kłopotów”.
Błogosławiony Mariano Mullerat i Soldevia, módl się za nami.
Czytaj także:
Sceny, które NIE znalazły się w nagraniu z egzekucji 21 egipskich chrześcijan
