Dlaczego muzułmanie czczą Najświętszą Maryję Pannę?

Doktor filozofii i specjalista z dziedziny kultury, cywilizacji i religii islamu, Francesc-Xavier Marín z Uniwersytetu Ramon Llull wyjaśnia Aletei tę zagadkę:

„Koran przedstawia Maryję nie tylko jako najważniejszą kobietę, ale również jako najlepszą z kobiet (Koran 3,42-43), czyniąc z niej przykład do naśladowania, gdyż uwierzyła prawdzie słowa Bożego (Koran 66,12). Dlatego Bóg wybrał ją na matkę Jezusa, proroka dobroci.

Ze 114 sur Koranu, jedynie 8 ma w tytule imię jakiejś postaci, a sura 19 jest poświęcona Maryi i opowiada o jej cnotach. Święty tekst wyjaśnia, że matka Maryi, Hannah, poświęciła się służbie świątyni w Jerozolimie, jak to czynili członkowie rodu Dawida. Gdy poczęła dziecko, zasmuciła się, gdyż była to dziewczynka, a nie syn, jednak Bóg wyjawił jej, że to dziecko zostanie poświęcone Bogu (Koran 3,35-36). Dlatego islam głosi, że Maryja i Jezus zostali wyłączeni spod władzy grzechu.

Wychowana przez Zachariasza w Świątyni Jerozolimskiej, od najmłodszych lat Maryja wyróżniała się pobożnością, a aniołowie ją karmili (Koran 3,37) i oznajmili jej, że zostanie matką Mesjasza (Koran 3,45-48; 19,17-19). Gdy Maryja oznajmia, że uczyniła ślub czystości, anioł Gabriel mówi jej, że jej syn będzie znakiem Boga dla ludzkości, dowodem Bożego miłosierdzia (Koran 19,20-21; 66,12).

Maryja szuka schronienia w jakimś odległym miejscu i cierpi z powodu plotek na temat jej ciąży (Koran, 19,22-23). Jednak Bóg ją pociesza (Koran 9,24-26) i staje się cud – nowonarodzony Jezus mówi jej, że dobrze zrobiła zawierzając słowu Boga (Koran 19,27). Po powrocie do swego miasteczka, Jezus ogłasza, że Bóg uczynił Go swym sługą, że mu wyjawił księgę i że uczyni go swoim prorokiem (Koran 19,30-33).

Ważne informacje na temat czci oddawanej Maryi przez muzułmanów znajdziemy we fragmencie tekstu Fultona Sheena z 1952 roku. Tekst ten jest bardzo aktualny i ukazuje niezwykły dar rozpoznawania znaków czasu, jakim obdarzony jest autor, który wkrótce zostanie wyniesiony na ołtarze:

„Koran, który jest muzułmańską Biblią, zawiera wiele fragmentów poświęconych Najświętszej Dziewicy. Przede wszystkim, Koran wierzy w Jej Niepokalane Poczęcie, a także w dziewiczy poród. Trzeci rozdział Koranu umieszcza historię rodziny Maryi w genealogii sięgającej Abrahama, Noego i Adama. Gdyby porównać relacje z Koranu i z apokryficznej ewangelii dotyczącej narodzin Maryi, wydaje nam się, że księga Mahometa wiele ma wspólnego z apokryfem.

Obie księgi wspominają zaawansowany wiek i bezpłodność matki Maryi. Gdy, pomimo wszystko, poczęła, zgodnie z Koranem, matka Maryi wykrzykuje: O, Panie! Ofiaruję Ci i poświęcam to, co już jest we mnie. Przyjmij to ode mnie. Gdy Maryja się rodzi, matka woła: Ofiaruję i oddaję pod Twoją opiekę ją z całym jej potomstwem. Boże, przeciwko szatanowi!.

Koran nie poświęca większej uwagi Józefowi w życiu Maryi, jednak tradycja muzułmańska zna jego imię i jest on jej całkiem bliski. W tej tradycji Józef rozmawia z Maryją, która jest dziewicą. Pyta ją, jak poczęła Jezusa bez ojca. Maryja odpowiada: „Nie wiesz, że gdy Bóg stwarzał pszenicę nie potrzebował nasienia, i że Bóg, w swojej mocy, sprawił, że drzewa urosły bez pomocy deszczu? Bóg jedynie powiedział: «Niech się stanie» i stało się”. Koran zawiera również wersy o zwiastowaniu, nawiedzeniu i narodzeniu.

Zawiera obrazy aniołów towarzyszących Świętej Matce i mówiących: O, Maryjo, Bóg Cię wybrał i oczyścił, powołał Cię ze wszystkich kobiet na ziemi. W rozdziale 19 Jezusowi i Maryi poświęcono 41 wersów. Koran do tego stopnia broni tu dziewiczości Maryi, że w czwartej księdze potępia żydów za ich straszliwe oszczerstwo przeciwko Dziewicy Maryi.

Maryja jest dla muzułmanów prawdziwą Sayyida, Panią. W ich wierze, jedyną prawdziwą rywalką Maryi jest córka Mahometa, Fatima. Jednak po śmierci Fatimy Mahomet napisał: Będziesz najbardziej błogosławiona ze wszystkich kobiet w raju, po Maryi. W innej wersji tekstu Fatima mówi: Przewyższyła wszystkie kobiety, oprócz Maryi. To doprowadza nas do drugiego punktu naszych rozważań: Dlaczego w XX wieku Matka Najświętsza objawiła się w małej wiosce o nazwie Fatima, aby przyszłe pokolenia znały ją jako Matkę Bożą z Fatimy? Przecież wszystko co się dzieje za przyzwoleniem nieba, ma znaczenie do najmniejszego szczegółu… „Wierzę, że Najświętsza Dziewica wybrała to miejsce i tytuł Matki Bożej z Fatimy jako obietnicę i znak nadziei dla muzułmanów, jakby chciała ich zapewnić, że skoro tak bardzo ją szanują, pewnego dnia przyjmą również jej Boskiego Syna” (Fulton Sheen, artykuł napisany w 1952 r.).

I jeszcze trzeci głos w tym temacie, głos muzułmańskiej teolożki, Iranki Sherazade Hushmand, z wywiadu dla Radia Watykańskiego z 2021 roku przeprowadzonego przy okazji przemówienia Jana Pawła II:

Jakie znaczenie ma osoba Maryi dla muzułmanów?

Sherazade Hushmand: Jest bardzo obecna w Koranie. Jest przedstawiona jako Maryja Niepokalana. W trzeciej surze, w wersach od 34, Koran mówi o tym aspekcie Maryi, o jej całkowitej czystości.

W jednym z wersetów mówiących o Maryi zwraca się uwagę na wolność. Żona Hemrama, a więc matka Maryi, modli się do Boga tymi słowami: „Boże, poświęcam ci tę, którą noszę w łonie i poświęcam ci ją, aby była wolna, całkowicie wolna”.

To słowo jest tylko raz użyte w Koranie i właśnie w stosunku do Maryi. To jest całkowita wolność, wolność od wszystkiego, co może być postrzegane jako grzech, zło, niepowodzenie czy słabość. Maryja jest czysta od tego wszystkiego. I zaraz nadchodzi Boża zgoda: „Przyjmuję to”.

Czy muzułmanie w to wszystko wierzą?

W rozdziale 66, w ostatnim, w 12 wersecie Koran mówi: „Chcecie, bym wam dał wzór wiernego do naśladowania, wzór dobry dla wszystkich wierzących na całym świecie?”. Tu pada przykład Maryi.

To jest bardzo mocne, bo Maryja nie jest tylko wzorem i symbolem do naśladowania przez chrześcijan; Koran także ukazuje Maryję jako symbol i wzór dla wszystkich wierzących, również dla samych muzułmanów.

Jak to się przekłada na codzienne życie?

To znaczy mieć nadzieję, mieć wzór do naśladowania, wpatrywać się w czystą kobietę, by iść dalej, w kobietę, która całą nadzieję złożyła w Bogu. Ona jest wzorem zaufania, całkowitego zaufania Absolutowi, Bogu, który jest najwyższą doskonałością i pięknem.

I tak my za nią podążamy, zawsze w nadziei, również wtedy, gdy napotykamy na trudności lub sytuacje, których nie rozumiemy.

Tak jak ona, którą poproszono, by, jak mówi Koran, poczęła syna, bez materialnego ojca, bez fizycznego ojca, a ona zaufała i szła dalej.

Tak, jak ona – bierzemy ją za wzór i całkowicie zawierzamy Bogu, nawet w trudnych i twardych momentach życia.

(Sherazade Hushmand, Iranka, muzułmańska teolożka, wywiad opublikowany przez agencję Zenit w 2001 r.)