Klasztor dominikanów i cudowny obraz Matki Bożej Latyczowskiej

W tych tragicznych dniach rosyjskiej inwazji na Ukrainę chcemy być bliżej tych, którzy doświadczają niewyobrażalnych cierpień. Dlatego proponujemy Wam wielkopostną pielgrzymkę przez Ukrainę.

Przez cały Wielki Post będziemy duchowo odwiedzać kolejne święte miejsca tego kraju: sanktuaria, cerkwie, kościoły, kaplice i znane miejsca kultu – chcemy być wszędzie tam, gdzie pielgrzymują i modlą się nasze siostry i nasi bracia z Ukrainy. W ten sposób chcemy w duchowy sposób wziąć trochę ich ciężarów na swoje barki oraz jednoczyć się w chrześcijańskiej modlitwie.

Latyczów leży na Podolu, w obwodzie chmielnickim. Miasteczko liczy dzisiaj nieco ponad 10 tys. mieszkańców, ale było lokowane na prawie królewskim już od połowy XV w. Mniej więcej w tym czasie powstał tam niewielki, drewniany kościół rzymskokatolicki.

Pod koniec XVI w. przybyli do Latyczowa dominikanie, którzy rozbudowali klasztor i stworzyli duże, murowane sanktuarium maryjne. Papież Klemens VIII podarował zakonnikom kopię obrazu Matki Bożej z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore.

Klasztor ucierpiał w XVII w. podczas powstania Bohdana Chmielnickiego, jak również w wyniku najazdów osmańskich. Po odbudowaniu klasztor cieszył się wieloma pielgrzymkami i cudami, aż do lat trzydziestych XIX w., gdy został zlikwidowany przez władze carskie.

Tuż przed rozbiorami, w 1778 roku, biskupowi Rajmundowi Stanisławowi Jezierskiemu udało się koronować obraz Matki Bożej Latyczowskiej. Do sanktuarium pielgrzymowali zresztą nie tylko katolicy obydwu obrządków, ale również prawosławni. Kościół ponownie został otwarty po 1905 roku, gdy w Imperium Rosyjskim wydano ukaz tolerancyjny, pozwalający na w pełni swobodną działalność Kościoła katolickiego.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku polscy żołnierze, chcąc ochronić obraz Matki Bożej Latyczowskiej przed zbezczeszczeniem, wywieźli go do Warszawy. Potem obraz z Latyczowa trafił do kaplicy Sióstr Służebniczek w Lublinie przy ulicy Ogrodowej. 4 października 2014 został uroczyście przewieziony do lubelskiego kościoła pw. Matki Bożej Różańcowej. Natomiast nowa kopia trafiła do Latyczowa w 2006 roku.

W czasach ZSRR sanktuarium zamknięto i przemianowano na budynki gospodarcze, które z biegiem lat były coraz bardziej dewastowane. Wierni odzyskali świątynię jeszcze na fali pieriestrojki w ZSRR, w 1989 roku.

Matko i Pani nasza Latyczowska, już od kilku stuleci lud przychodzi przed Twoje Oblicze. Przychodzi z bólem swego serca, a odchodzi pocieszony.

Dzisiaj i ja przychodzę przed Twoje Oblicze ze swymi troskami i bólami. Przychodzę pełen nadziei, że Ty Matko i Pani nasza zaradzisz wszystkim moim problemom.

Proszę Cię, Maryjo, o mocną wiarę, nadzieję i miłość. Miej w swojej opiece moją rodzinę, parafię i cały Kościół. Maryjo, zabierz z mego serca wątpliwości i nienawiść, a wlej pokój i miłość.

Matko i Pani moja, Ty wiesz, czego mi najbardziej potrzeba, dlatego właśnie Ty miej mnie w swojej opiece tu na ziemi, a po śmierci zaprowadź moją duszę do Królestwa Twego Syna, Jezusa Chrystusa. Amen.

(za: sanctuarium.com.ua)