separateurCreated with Sketch.

Od buddyzmu do katolicyzmu, niezwykła historia Agnès Sasagawy, wizjonerki z Akity

AKITA

Chapelle Notre-Dame d'Akita à Pantai Indah Kapuk, Jakarta, Indonesie.

Siostra Agnès Sasagawa, japońska zakonnica znana z wizji Najświętszej Maryi Panny, zmarła 15 sierpnia 2024 roku, w uroczystość Wniebowzięcia. W młodości przeszła na katolicyzm.
Pomóż Aletei trwać!
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Wesprzyj nas

Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!

Chorowała od kilku lat. Od 1973 roku była świadkiem trzech objawień maryjnych w japońskim klasztorze Akita na północy wyspy Honsiu w Japonii. Wydała ostatnie tchnienie w dniu Wniebowzięcia, w wieku 93 lat. Do Instytutu Służebnic Eucharystii wstąpiła w 1969 roku i pozostała tam aż do śmierci.

Jej historia nie jest wcale banalna. Urodzona w 1931 roku w buddyjskiej rodzinie Sasagawa Katsuko, w wieku 19 lat została sparaliżowana w wyniku błędu lekarskiego, podczas operacji zapalenia wyrostka robaczkowego. Następnie przeszła około dwudziestu zabiegów chirurgicznych. Przez wiele lat regularnie przebywała w szpitalach, a dzięki kontaktowi ze szpitalną pielęgniarką odkryła Chrystusa i wiarę katolicką. Sasagawa Katsuko w końcu poprosiła o przyjęcie chrztu.

W wieku 25 lat jej stan się pogorszył i zapadła w śpiączkę. Zakonnice przysyłały jej wodę z Lourdes. Bliscy przyjaciele kazali jej połknąć kilka kropli. Odzyskała przytomność, a jej paraliż stopniowo zaczął zanikać. Po wyzdrowieniu zaangażowała się w działalność swojej parafii i została katechetką. Ale 16 marca 1973 roku, w wieku 38 lat, nagle stała się całkowicie głucha. Zmuszona do zaprzestania nauczania katechizmu, wstąpiła do wspólnoty Akita i przyjęła imię Siostra Agnès. 12 czerwca 1973 roku, będąc jeszcze w nowicjacie, ujrzała promienie światła wydobywające się z tabernakulum kaplicy klasztornej. Ta wizja powtarzała się dwa dni z rzędu. 28 czerwca na jej dłoni utworzyła się rana w kształcie krzyża, która obficie krwawiła.

Wizjonerka z Akity

Niedługo potem zaczęła przekazywać orędzia od Matki Bożej z Akita. W nocy z 5 na 6 lipca 1973 roku udała się do kaplicy, aby pomodlić się przed figurą Matki Boskiej. Wtedy po raz pierwszy usłyszała, jak Maryja do niej przemawia. Objawienia miały miejsce 3 sierpnia i 13 października 1973 roku. Wizjonerka otrzymała przesłania wzywające do modlitwy i pokuty o „złagodzenie gniewu Ojca” w obliczu grzechów ludzi oraz uniknięcie „kar straszliwych” spadających na ludzkość.

Od 4 stycznia 1975 r. do 15 września 1981 r. na figurze Maryi dochodziło do niewyjaśnionych zjawisk: pojawiania się stygmatów i łez. Dziewica płakała 101 razy przed ponad 500 świadkami, chrześcijanami i niewierzącymi. Płacząca Dziewica pragnie przekazać, że Chrystus jest prawdziwie obecny w Eucharystii. Na koniec podkreśla wagę odmawiania różańca: „Jedyną bronią, która pozostanie z wami, będzie Różaniec i znak pozostawiony przez mojego Syna. Odmawiajcie codziennie modlitwy różańcowe. Różańcem módlcie się o papieża, biskupów i kapłanów.” W czerwcu 1982 roku siostra Agnès odzyskała całkowicie słuch, mimo że zdiagnozowano u niej nieuleczalną głuchotę. 

Potwierdzenie

Dla biskupa Jeana Shojiro Itô, byłego biskupa diecezji Niigata, „ostrzeżenie skierowane do Akity jest powtórzeniem orędzia fatimskiego”. Ten ostatni uznał nadprzyrodzony charakter wydarzeń związanych z figurą Maryi i w 1984 r., po ośmiu latach śledztwa, zezwolił na kult Matki Bożej z Akita w swojej diecezji, zauważając, że te przesłania „nie zawierały niczego sprzecznego z doktryną i moralnością katolicką”.

Chociaż Watykan nie wydał ostatecznego wyroku w sprawie objawień Matki Bożej z Akita, kardynał Joseph Ratzinger, będący prefektem Kongregacji Nauki Wiary, utrzymywał w 1988 r., że Orędzia Siostry Agnes Sasagawy są akceptowalne dla wiernych.