Dlaczego wciąż masz wątpliwości? Przecież w Eucharystii jest żywy Jezus

„To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki” (J 6, 58).

W niektórych krajach pokolenie starszych ludzi często powtarzało to piękne przysłowie:

To uroczystość Ciała i Krwi Chrystusa obecnego w Eucharystii, która dawniej funkcjonowała jako święto Corpus Domini, czyli Ciało Pańskie.

W ten wyjątkowy dzień dajemy świadectwo naszej wiary i pewności co do żywej i autentycznej obecności Jezusa w każdej hostii konsekrowanej przez katolickiego kapłana.

Dla mnie jest to wielkie święto na cześć mojego przyjaciela z dzieciństwa, dobrego Jezusa, obecnego we wszystkich tabernakulach świata i na każdej Eucharystii.

Dlaczego wciąż macie wątpliwości? Jezus powiedział nam bardzo wyraźnie:

„Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim” (J 6, 55-56).

Na własne oczy widziałem niepodważalne cuda eucharystyczne. Nie mam żadnych wątpliwości. Wiem, że pod eucharystycznymi postaciami jest Jezus.

Czytałem również, że niektórzy katolicy nie wierzą tak, jak powinni w rzeczywistą obecność żywego Jezusa w każdej konsekrowanej hostii.

Wątpią, by coś podobnego mogło się wydarzyć. Popełniają wielki błąd, pozbawiając się obfitych łask, jakich dostępujemy przy okazji każdej Komunii świętej…

Nie chcą zajrzeć głębiej, spojrzeć oczyma duszy, wszystko rozpatrują w kategoriach ziemskich. Tak, jak święty Tomasz prezentują postawę niedowiarstwa, muszą zobaczyć i dotknąć. Zapominają przy tym jednak o czymś absolutnie podstawowym:

„…Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego” (Łk 1, 37).

Podobne wątpliwości trapią niektórych kapłanów. Trudno im uwierzyć, że w konsekrowanych przez nich hostiach jest żywy Jezus.

Czasami w takich przypadkach Bóg postanawia interweniować, dokonując cudów eucharystycznych, aby rozproszyć te wątpliwości i wzmocnić ich wiarę.

Hostia na ich oczach przeobraża się w ciało, a wino w krew. Jeden z najsłynniejszych takich cudów miał w miejsce we włoskim miasteczku Lanciano.

Jedno zdanie z hymnu eucharystycznego autorstwa św. Tomasza z Akwinu „Tantum Ergo” szczególnie do mnie przemawia. Brzmi ono tak:

„Przed tak wielkim Sakramentem upadajmy wszyscy wraz […] co dla zmysłów niepojęte, niech dopełni wiara w nas”.

Naszymi ziemskimi zmysłami nie jesteśmy w stanie pojąć wielkości, tajemnicy ani cudu miłości, do którego dochodzi w naszej obecności.

Obyśmy potrafili dostrzec prawdziwą wartość tej tajemnicy i przystępować do Komunii z większą gorliwością. Aby później rozważać te słowa włoskiej karmelitanki, św. Marii Magdaleny de’Pazzi:

„Te chwile tuż po przyjęciu Komunii świętej to najcenniejsze minuty naszego życia; z naszej strony najodpowiedniejsze, aby porozumieć się z Bogiem, a ze strony Boga, aby przekazać nam Swoją miłość”.

Po przystąpieniu do Komunii świętej wracam do tych słów i przez chwilę rozmawiam z Jezusem, dziękując Mu za tyle niezasłużonych łask, za Jego miłość, Jego przyjaźń i wszelkie dobro, które nam zsyła, a w szczególności za to, że przebywa we mnie, choć na to nie zasługuję.

Dziękuję Ci Jezu, że spełniasz daną nam obietnicę: „A oto Ja jestem z Wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20). Jezu, jesteś taki dobry!

Dzisiaj jest okazja, aby świętować i dziękować za ten dar, który otrzymujemy. Okazja, by adorować Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie płynącym z głębi serca radosnym śpiewem:

Jezusowi cześć i chwała za miłości cud
Niech Mu śpiewa ziemia cała,
Niech Go wielbi lud. […]

Więc dziękujmy Jemu z całej duszy,
Że się dla nas w małej Hostii skrył.
Niech ta miłość serca nasze wzruszy,
Byśmy Go kochali z wszystkich sił!

Żyjmy na co dzień tą tajemnicą naszej wiary!