To nie przypadek, ale dzieło Opatrzności. Historia niezwykłego wizerunku Maryi

W 1677 r. architekt odpowiedzialny za prace, czując się odpowiedzialnym za zniszczenie fresku, ofiarował barnabitom przepiękny obraz Matki Bożej trzymającej w ramionach Dzieciątko Jezus. Było to płótno włoskiego malarza Scipione Pulzone, zwanego Gaetano (1550-1597). Obraz ten został umieszczony w ołtarzu kaplicy klasztornej. To właśnie tam gromadziła się wspólnota barnabitów przed obrazem Matki Bożej na codziennej modlitwie brewiarzowej i medytacji.

Historia powyższa, opisana przez o. Palmę, popadła jednak z czasem w zapomnienie. Dopiero za sprawą o. Gennaro Maffettiego zapiski o. Palmy, zachowane w archiwum wspólnoty, zostały na nowo odkryte. Czytając je z wielkim zainteresowaniem, o. Maffetti był pełen podziwu dla zaufania i żywej wiary swojego współbrata oraz jego wielkiej wdzięczności Matce Bożej. To wszystko rozbudziło w sercu o. Maffettiego gorące pragnienie, aby rozpowszechnić kult Matki Bożej. I tak 12 lipca 1732 roku dokładna kopia obrazu Matki Bożej została umieszczona w bocznej nawie kościoła. Pod obrazem umieszczono napis: Mater Divinae Providentiae (Matka Bożej Opatrzności). W ten sposób miały miejsce oficjalne narodziny kultu Maryi Matki Bożej Opatrzności.

Wystawienie obrazu Matki Bożej Opatrzności w kościele św. Karola Boromeusza do publicznego kultu spotkało się z wielkim entuzjazmem ze strony mieszkańców Rzymu. Zdarzenie to zmieniło życie niezliczonych rzesz wiernych, którzy uciekając się do Matki Bożej Opatrzności, otrzymali przez Jej wstawiennictwo wiele łask i błogosławieństw.

Wpatrując się w obraz Gaetana można zauważyć rękę Dzieciątka w ręku Jego Matki. Barnabici, interpretując ten gest, dopatrują się w nim symbolicznego źródła świętej władzy Maryi. Zdaje się, że Boże Dziecię szepcze do swej Matki: Matko, w Twoje ręce składam władzę, abyś działała w moim imieniu. Obdarzaj w pełnym zaufania geście dobrem wszystkich, którzy się do Ciebie uciekają, korzystając z mojego niezgłębionego skarbca.

Sanktuarium Matki Bożej Opatrzności cieszyło się zawsze wielkimi łaskami ze strony papieży. Papież Benedykt XIV każdego roku nawiedzał je, składając Matce Bożej bogate dary jako wyraz swojej prawdziwej i szczodrej miłości. 2 lutego 1815 r. papież Pius VII, uznając, że swój powrót do Wiecznego Miasta zawdzięcza opiece Matki Bożej, nawiedził sanktuarium, ogłaszając Jej ołtarz wiecznie uprzywilejowanym. Przyszły papież Pius IX w pierwszym roku kapłaństwa, który spędził w pobliżu, wiernie oddawał Jej cześć, wiele razy celebrując mszę św. przy Jej ołtarzu. Później ofiarował sanktuarium cenny ornat, w który był ubrany podczas ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu NMP w 1854 roku.

W 1888 roku papież Leon XIII dokonał uroczystego ukoronowania Cudownego Wizerunku oraz zatwierdził Mszę św. wraz z oficjum do Matki Bożej Opatrzności. Zaś papież Pius X okazał swoje nabożeństwo do Matki Bożej Opatrzności poprzez udzielenie pozwolenia na celebrację Mszy św. wotywnej do Matki Bożej Opatrzności w każdą sobotę oraz zatwierdził szkaplerz. A 2 lutego 1981 r. kaplicę Matki Bożej Opatrzności nawiedził papież Jan Paweł II. Fakty te jednoznacznie ukazują, jak bardzo spodobało się Maryi być uwielbianą pod tym wezwaniem.