Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!
Chociaż sama natura skłania do litości nad wiekiem starców i dzieci, niech jednak i Reguła swą powagą o nich się zatroszczy. Należy zawsze mieć wzgląd na ich słabość, a przepisy Reguły dotyczące pożywienia ich nie obowiązują. Trzeba mieć dla nich serdeczną życzliwość i pozwolić na spożywanie posiłków przed ustalonymi godzinami.
Rozdział 37, O starcach i dzieciach 1-3*
Zasada miłosierdzia
Święty Benedykt ma pojęcie „natury ludzkiej” wzięte z najlepszych klasycznych rozpoznań filozoficznych: „natura” nie jest tam brutalnym komponentem człowieczeństwa, lecz jego racjonalnym ładem. Dlatego prawo nie musi chronić słabych przed naturą – lecz raczej dodaje swój autorytet do tego, ku czemu „jest pociągana” sama natura ludzka. Skłonna jest ona do chronienia starców i dzieci miłosierdziem, co potwierdzi Reguła.
„Należy zawsze mieć wzgląd na ich słabość”. Oto jeden z tych fragmentów, który mocno odbija się nie tylko od klisz na temat klasztorów, ale faktycznie także od rzeczywistości niektórych surowszych nurtów monastycyzmu. Benedyktyni otaczają opieką to, co słabe.
Reguła mocno zakazuje obejmowania starców i dzieci restrykcjami co do pokarmu, zaleca natomiast jeszcze raz „łagodne spojrzenie”, pia consideratio.
* Fragment "Reguły" św. Benedykta w tłumaczeniu o. Bernarda Turowicza OSB opublikowany w serii Źródła Monastyczne pt. "Reguła Mistrza. Reguła św. Benedykta"