Mówimy: iść za głosem serca, złamać komuś serce, pokochać całym sercem, być człowiekiem o wielkim sercu. A co na temat serca znajdziemy w Biblii?
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!
W starotestamentalnym języku hebrajskim serce to lew (lewaw), a w języku greckim – kardia. Stąd wzięły się takie słowa jak kardiolog, a także… kardynał.
Co kryje się w twoim sercu?
O ile współcześnie serce kojarzy nam się głównie ze sferą uczuć i symbolizuje miłość, dobro, bądź odwagę, o tyle w Biblii ta symbolika ma znacznie szerszy zakres – tam serce jest centralnym ośrodkiem życia człowieka.
W Starym Testamencie serce to przede wszystkim narząd poznania, myślenia, sądzenia, wartościowania i podejmowania decyzji. Z jego wnętrza pochodzą namiętności i różnorodne pasje.
Czytaj także:
Dlaczego Bóg pozwala na zło?
Serce jest siedliskiem intelektu oraz różnych władz umysłowych człowieka, np. wyobraźni, intuicji. Stąd w języku biblijnym mówi się, że serce przyjmuje naukę lub porzuca wiarę i opuszcza Boga. Dlatego młody król Salomon prosił Boga o słuchające serce, czyli o zdolność nabywania mądrości.
Podążać za głosem serca. Co to znaczy?
Serce oznacza także siedlisko życia duchowego, wnętrze człowieka i jego osobowość – staje się wręcz synonimem człowieka jako takiego. W wielu tekstach serce pełni tę samą rolę, jaką przypisujemy sumieniu.
Nawet w sercach pogan wypisana jest treść Prawa, czyli znajomość tego, co dobre i złe w Bożych oczach. W tym sensie podążanie za głosem serca nie jest bynajmniej kierowaniem się afektami, ale życiem w zgodzie z sumieniem. Dlatego Nowy Testament akcentuje ideę serca jako najbardziej intymnego ośrodka osoby ludzkiej, w którym Bóg daje się człowiekowi poznać.
Znawca serca
W życiu zakładamy różne maski i udajemy kogoś, kim nie jesteśmy, ale Bóg patrzy na nasze serce, przenika je i bada. Stąd też określany jest jako kardiognostes, czyli znawca ludzkiego serca. Dlatego tylko On może objawić to, co się w sercu naprawdę kryje i opierając się na tej wiedzy, może nas sprawiedliwie osądzić.
Choroby serca
Tak jak ludzkie sumienie może być wadliwie ukształtowane, tak i serce może być chore. Wraz ze swoim sercem cały człowiek znajduje się w niewoli grzechu. O ile z serca dobrego, obrzezanego, wrażliwego i wiernego pochodzą czyny dobre, to z serca nieobrzezanego, ciemnego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota.
Czytaj także:
Co Biblia mówi o seksie?
Nic zatem dziwnego, że obrzydłe dla Pana są serca przewrotne, a ludzie czystego serca są błogosławieni i będą Go oglądać.
Skleroza serca
Najpoważniejszą duchową chorobą serca jest jego zatwardziałość, czyli po grecku sklerokardia. Słowo skleros znaczy twardy, ale także wymazany z pamięci, zapomniany (stąd skleroza). A zatem zatwardziałość serca to choroba polegająca na tym, że serce zapomniało o czymś, co było kiedyś w człowieku pierwotne i piękne, zapomniało Boga.
Dlatego Jezus powiedział faryzeuszom, że Mojżesz przyzwolił na odsyłanie żony poprzez tzw. list rozwodowy przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych, a autor Listu do Hebrajczyków wzywa: jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych.
Wielki Transplantolog
Kiedy serce niedomaga i potrzebujemy lekarza, idziemy do kardiologa. Czasem trzeba nawet serce zoperować… Bóg, który jest większy od naszego serca, także może je uzdrowić. Dlatego psalmista prosi Boga, aby stworzył w nim serce czyste, czyli aby go wewnętrznie odnowił.
Obiecał to już w Starym Przymierzu: I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Tu możemy wyobrazić sobie Boga jako Wielkiego Transplantologa (nota bene, film o profesorze Relidze i jego kolegach nosi tytuł „Bogowie”).
Bóg posyła do naszych serc Ducha, który wyzwala człowieka z niewoli grzechu i czyni go dziedzicem Boga. W ten sposób serce wierzącego staje się świątynią i przedsionkiem nieba.
Czytaj także:
Czy Bóg odpoczywał w niedzielę? A może w sobotę?
DLA DOCIEKLIWYCH: Pwt 7,5 / Iz 29,13 / Ez 6,9 / 1 Krl 3,9 / Rz 2,15/ Jr 31,33 / l Kor 4,5 / Rz 8,27 / l Tes 2,4 / 1 Sam 16,7 / Rz 8,27 / Jer 17,10 / l Tes 2,4 / Dz 1,24; 15,8/ l Kor 4,5 / Jer 17, 9 / Prz 11,20 / Mt 5, 8 / Mk 7, 22-23 / Mk 10, 5 / l J 3,20 / Ps 51,12 / Ez 36,26n / Dz 16,14 / 2 Kor 4,6 / Rz 5,5 / Ef 3,17 / Hbr 3, 15 / 2 Kor 1,22 / Ga 4,6
