Przed rozpoczęciem prac nad „Władcą Pierścieni” J.R.R. Tolkien stworzył poemat „Beren i Lúthien” – historię miłosną, która do księgarń trafiła dopiero w 2017 roku.
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!
Na cmentarzu Wolvercote na przedmieściach Oxfordu znajduje się skromny, ale zawsze pełen kwiatów nagrobek. Na kamiennych płytach widzimy słowa „Beren” i „Lúthien” wyryte obok imion małżonków, którzy spędzili razem 55 lat.
Edith Mary Tolkien Lúthien 1889 – 1971
John Ronald Reuel Tolkien Beren 1892 – 1973
Postaci Berena i Lúthien zostały stworzone przez Tolkiena w 1917 r. po powrocie z okopów nad Sommą – traumatycznym doświadczeniu, którego ślady znajdziemy również w jego twórczości.
J.R.R. Tolkien. O miłości człowieka i elfa
Historii miłości Johna Ronalda Reula i Edith Mary nie potrzeba w żaden sposób koloryzować. Gdy spotykają się po raz pierwszy w 1905 r., obydwoje są sierotami, on wyznania katolickiego, ona anglikańskiego. Zaprzyjaźniają się. Pragną się pobrać już w 1909 r., gdy on ma lat 17, a ona 20. Jednak sprzeciwia się temu opiekun Tolkiena – ojciec Francis Morgan, obawiając się o przyszłość chłopca. Zostają więc rozdzieleni, lecz gdy Tolkien osiąga pełnoletniość w wieku 21 lat, już nic nie może stanąć na przeszkodzie, aby spotkał się ponownie z Edith, o której nigdy nie zapomniał.
Pobierają się w marcu 1916 r., a już w czerwcu Tolkien zostaje wysłany na front wraz z pułkiem Strzelców Lancashire. Powraca na przepustce głęboko dotknięty okrucieństwem walk toczących się nad Sommą. Wówczas, podczas spaceru po lesie, rozgrywa się scena będąca źródłem inspiracji Tolkiena, którą tak opisuje w jednym z listów: „Trybula porastała poszycie leśne tak gęsto, że przypominało biały dywan”.
W tym idyllicznym kadrze Edith zaczyna nagle tańczyć dla męża. Tak właśnie Beren spotyka Lúthien: tańczącą przy dźwiękach harfy wśród elfickiego lasu. Edith, jak Lúthien „miała kruczoczarne włosy, jasną cerę, lśniące oczy”.
“Beren i Lúthien”. Nieznane dzieło J.R.R. Tolkiena
Tolkien traktował okrucieństwo I wojny światowej i industrializację angielskiej wsi jako dwa różne przejawy tego samego zła. Zarówno w „Berenie i Lúthien”, jak i we „Władcy Pierścieni” wróg jest potężny, a jego potęga i zło odzwierciedlają się też w naturze. Żyje na miejscach pustynnych, wulkanicznych, gdzie powietrze, ziemia i woda są zatrute przez obecność swego pana. Jego słudzy to stworzenia całkowicie zdeprawowane. Wobec takiego zła Beren i Lúthien wydają się bezbronni, jednak ich siłą jest wzajemna miłość.
Wielbiciele twórczości Tolkiena z pewnością słyszeli już o Berenie i Lúthien, których przygody opisane zostały w „Księdze zaginionych opowieści” i „Silmarillionie”. Teraz jednak do naszych rąk trafił oryginalny tekst. To historia, która przewija się przez całą twórczość Tolkiena i znajduje odbicie w miłości Arweny i Aragorna we „Władcy Pierścieni”. W Polsce książka ukazała się w 2017 r. Jeśli jeszcze się z nią nie zapoznałeś, warto to zrobić – choćby dziś, z okazji Dnia Czytania Tolkiena!
Czytaj także:
Profesor Tolkien. Czego katolicy mogą nauczyć się od znanego pisarza?
Czytaj także:
Przodkowie J.R.R. Tolkiena pochodzili… z Gdańska
Czytaj także:
Droga krzyżowa we „Władcy pierścieni”?
