Trzy mistyczne groty w Ziemi Świętej [piękne zdjęcia!]

Groty w Ziemi Świętej? Za czasów rzymskiego cesarza Konstantyna na terenie Jerozolimy (oraz na południe od miasta) znajdowały się trzy: Grota Narodzenia, Kalwaria i Góra Oliwna. Miejsca te od początku miały dla chrześcijan tak wielkie znaczenie, że cesarz polecił wzniesienie tam znakomitych budynków kultu religijnego, które do dziś pozostają wielkimi skarbami ze względu na wydarzenia z życia Jezusa, które upamiętniają.

Grota Narodzenia w Betlejem to, zgodnie z tradycją, miejsce, w którym Maryja urodziła Jezusa Chrystusa. Wspaniała konstrukcja, jak relacjonuje Euzebiusz z Cezarei, powstała na zlecenie cesarza Konstantyna i jego matki Heleny, krótko po 325 roku.

Schodząc po schodach z bazyliki, zobaczymy dwie kolumny z czerwonego kamienia, które podtrzymują ołtarz Narodzenia. Znajduje się tam napis w języku łacińskim: Gloria in excelsis Deo et in terra pax hominibus („Chwała Bogu na wysokości, ludziom pokój na ziemi”). Pod ołtarzem, na podłodze znajduje się srebrna gwiazda z napisem: Hic de Virgine Maria Iesus Christus natus est („Tutaj Jezus Chrystus narodził się z Maryi Dziewicy”).

Na prawo od ołtarza znajduje się miejsce, w którym Maryja położyła Dziecię po narodzinach. Jest to ołtarz żłóbka, a w pobliżu znajduje się kolejny mały ołtarz poświęcony Trzem Mędrcom. Na ostatnim ołtarzu, zgodnie z długoletnimi porozumieniami między Kościołami prawosławnymi i rzymskokatolickimi, katolicy łacińscy odprawiają mszę św.

Na drodze, która biegnie z Betanii i Betfage do Świętego Miasta, na szczycie Góry Oliwnej, w pobliżu miejsca Wniebowstąpienia, znajduje się grota, w której Jezus wielokrotnie przebywał z Apostołami – przekazywał im tam swoje nauczanie, a także modlitwę „Ojcze nasz” (po łacinie Pater Noster).

Św. Helena, matka Konstantyna, poleciła zbudować tam bazylikę w roku 326. Miejsce nazywane jest także z języka greckiego Eleona (elaion – co oznacza „gaj oliwny”), ale przywodzi na myśl także greckie słowo eleison, które oznacza „zmiłuj się”. Pod prezbiterium bazyliki znajduje się grota. Wiele lat później w pobliżu została wybudowana kaplica Wniebowstąpienia (zwana także kopułą). Znajduje się ona w tradycyjnym miejscu Wniebowstąpienia Chrystusa na Górze Oliwnej. W środku można zobaczyć fragment naturalnej skały, na której miał stać Jezus.

Według pątniczki o imieniu Egeria, która opisała różne uroczystości obchodzone tam pod koniec IV wieku, we wtorek w Wielkim Tygodniu „wszyscy chodzą do kościoła na górze Eleona”. Biskupi mieli odczytywać tam słowa Jezusa zapisane w Ewangelii św. Mateusza: "Strzeżcie się, żeby kto was nie zwiódł" (Itinerarium Egeriae, XXXIII). Od XIX wieku Eleoną opiekuje się wspólnota karmelitów założona we Francji (jej klasztor znajduje się obok Groty Pater Noster).

Tradycja z IV wieku głosi, że Grota Getsemani (zwana inaczej Grotą Pojmania Jezusa), jest miejscem, w którym Judasz zdradził Jezusa. Jest to zatem miejsce, w które Judasz przyprowadził strażników, aby pojmali Chrystusa.

Grota znajduje się u podnóża Góry Oliwnej i od 1361 roku jest pod opieką franciszkanów. W starożytności grota była miejscem użytkowym dla rolników (tłoczono tu na przykład oliwę) – stąd też pochodzenie nazwy Getsemani (z języka aramejskiego oznacza „wyciskanie oliwy”).

W 1955 roku odnaleziono w grocie fragment cysterny (narzędzie potrzebne do tłoczenia oliwy) sprzed ponad dwóch tysięcy lat. Za czasów Cesarstwa Bizantyńskiego mogła też służyć za niewielki cmentarz. Zachowały się tu także malunki na skałach przedstawiające Jezusa i Apostołów (starannie zabezpieczone za czasów wypraw krzyżowych), a także napis po łacinie: „Tutaj Święty Król pocił się krwią. Pan i Zbawiciel często przybywał w te miejsca. Ojcze mój, jeśli chcesz, oddal ode mnie ten kielich”.

Jeśli nigdy nie byłeś w Ziemi Świętej albo chcesz przypomnieć sobie, jak wyglądają te niezwykłe miejsca, kliknij w naszą galerię zdjęć, aby odbyć małą podróż do serca chrześcijaństwa.