Jak nauczyć się budowania więzi z innymi?

Przywiązanie nie musi być dla ciebie czymś niszczącym, a może stanowić ochronę i podtrzymanie twojego wewnętrznego życia.

Zauważasz, że trudno jest ci utrzymać stałe więzi z innymi ludźmi? Twoje relacje szybko się kończą? Masz sporo znajomych, ale niewielu przyjaciół? Nie masz osoby, z którą mógłbyś podzielić się tym, co sprawia ci trudność? Nawet jeśli kogoś długo znasz, to masz poczucie, że dana osoba jest ci obca? Obawiasz się być sobą nawet w bliskich relacjach? Chciałbyś założyć rodzinę, ale od lat z wielu różnych, często niewiadomych powodów, nie udaje ci się to? Pomyśl zatem o tym, jaką trudność stanowi dla ciebie bliskość oraz dlaczego nie jesteś w stanie przywiązać się do ludzi i poczuć się z tym bezpiecznie.

Relacja z matką

Pierwszą nawiązaną w życiu więzią z drugim człowiekiem jest relacja z matką. Od momentu poczęcia, a być może wcześniej w umyśle matki kształtuje się jakieś wyobrażenie dziecka. Już od tych fantazji rozpoczyna się więź matki z niemowlęciem. Następnie każde wydarzenie, myśl czy przeżycia matki i dziecka w okresie ciąży oraz wczesnym okresie życia buduje unikalny rodzaj relacji, który staje się matrycą przyszłych związków z innymi ludźmi.

Zazwyczaj bardzo trudno jest rozpoznać to, czego obawiamy się, doświadczając bliskości z innymi. Podstawowa, fundamentalna więź kształtuje się w okresie prewerbalnym, mniej więcej do 3. roku życia. Z tego względu tak trudno nazwać słowami przeżycia z wczesnego dzieciństwa, które mogą być odtwarzane w obecnych relacjach. Możesz jednak spróbować mimo wszystko je uchwycić. Skuteczne mogą okazać się niewerbalne sposoby docierania do swoich uczuć. Spróbuj na przykład znaleźć muzyczny utwór, który określi to, co czujesz. Możesz też narysować swoje uczucia lub wyrazić je swoim ciałem – gestem, kształtem czy spontanicznym ruchem.

Możesz też dotrzeć do tego, co przeżywałeś we wczesnym dzieciństwie, analizując historię początku swojego życia. Zapytaj tych, którzy się tobą wówczas zajmowali, jakim byłeś dzieckiem, co działo się wtedy w twojej rodzinie, czy doświadczyłeś wówczas trudnych sytuacji. Wnioskowanie o tym, co mogłeś przeżywać jako dziecko w relacji z pierwszymi opiekunami może pomóc określić ci obecne trudności w budowaniu przywiązania do innych osób. Odpowiedz sobie na pytanie, jaki rodzaj więzi został ukształtowany w twoim wnętrzu.

Jak się przywiązujesz?

Zastanów się nad tym, o jakiego rodzaju więzi mówią twoje wczesne doświadczenia oraz uczucia czy stany, jakie obecnie przeżywasz. Pomyśl o tym, czego się boisz w bliskiej relacji. Być może kojarzy ci się ona z przytłoczeniem i uwikłaniem, może boisz się nadużycia, krzywdy czy zranienia albo boisz się, że jak tylko się do kogoś przywiążesz, to ten ktoś natychmiast cię zostawi. Możesz też uważać, że nie ma co budować więzi z ludźmi czy miejscami, bo i tak kiedyś wszystko się zakończy. Możemy być także przekonani, że nie jest dla nas możliwe zbudowanie trwałej więzi, ponieważ jak tylko ktoś nas lepiej pozna, to na pewno się od nas odwróci.

Czasem trudno jest nam zbudować bliską więź również dlatego, że nie dajemy sobie na to wystarczającej ilości czasu. Z różnych powodów próbujemy nieustannie na nowo wchodzić w różne relacje, zatrzymując się w nich na pierwszym wrażeniu czy powierzchownym poznaniu drugiego człowieka.

Bliskość i trwałość relacji

Istotne jest także to, że chcąc utrzymać bliskie więzi, nie możemy mieć zbyt wielu znajomych czy przyjaciół. Każdy z nas ma ograniczoną ilość czasu i zasobów wewnętrznych, a chcąc zadbać o wiele różnych znajomości, siłą rzeczy tracimy bliskość i trwałość relacji. Potrzebujesz zatem dokonać wyboru. Taka sama sytuacja jest z wyborem życiowego partnera – decydując się na stały związek z jedną osobą, dokonujesz również wyboru, że nie wchodzisz w stałą relację ze wszystkimi innymi osobami, z którymi potencjalnie mógłbyś wejść w bliski związek. Akceptacja owej straty i świadomość korzyści płynącej z bliskości i stałości może pomóc nam podjąć racjonalny wybór.

Możesz pomyśleć zatem o tym, że możesz nauczyć się budowania bezpiecznych, bliskich i trwałych więzi z innymi. Przywiązanie nie musi być dla ciebie czymś niszczącym, a może stanowić ochronę i podtrzymanie twojego wewnętrznego życia.

Czytaj także:
Dlaczego bliskość bywa trudna?

Czytaj także:
“Kafelkowe” więzi – czy da się być blisko, będąc online?