Pochodzące z okresu pomiędzy I a VI wiekiem kościoły w tak zwanych „Martwych Miastach” w Syrii to jedne z najstarszych przykładów architektury chrześcijańskiej.
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Od 2011 r. informacje o syryjskich obiektach dziedzictwa kulturowego, takich jak starożytna część Damaszku czy Aleppo, trafiają na pierwsze strony gazet w związku ze szkodami, jakie poniosły w czasie wojny. Nie wszyscy jednak wiedzą, że w Syrii znajdują się tak zwane „martwe miasta” (znane również jako „zapomniane” czy „wymarłe”).
Syria i „martwe miasta”
„Martwe miasta” to około 700 starożytnych miast, w których kwitło osadnictwo wiejskie w późnym okresie starożytnym (pomiędzy 395 a 800 rokiem) i w epoce bizantyjskiej (330-1453), kiedy to część północno-zachodniej Syrii znajdowała się w samym sercu szlaku handlowego, którym transportowano oliwę z oliwek.
Położone w formacji wapiennej między Aleppo i Idlib, „zapomniane miasta” datowane są na okres pomiędzy I a VII wiekiem. Historycy uważają, że były stopniowo opuszczane między VIII a X wiekiem. Nadal nie jest jasne, dlaczego zostały „zapomniane”. Być może spowodował to spadek cen oliwy z oliwek albo zmiana szlaków handlowych po arabskim podboju dużej części Bliskiego Wschodu.
Dziś pozostałości tamtych okazałych willi, łaźni publicznych, a zwłaszcza kościołów, są świadectwem przejścia z pogańskiego świata Cesarstwa Rzymskiego do chrześcijaństwa. Oto niektóre z najstarszych przykładów architektury chrześcijańskiej z „zapomnianych miast” Syrii.
Czytaj także:
Czy w Biblii przewidziano wojnę w Syrii?
Czytaj także:
Piękna Rita tańczy wśród ruin Aleppo [wideo]
Czytaj także:
Uciekli z Syrii przed wojną. W Lublinie stworzyli salę zabaw dla dzieci i odnaleźli spokój
