Panie, nie jestem taką żoną i mamą, jak myślałam, że będę. Trudno to przełknąć

Bądź więc błogosławiony, Panie! Nie wy, moje wady, ale Pan, który jest po mojej stronie, który jest moim wiernym Przyjacielem.

Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
[Psalm 103]

Cierpliwość Boga

Dzisiaj, Panie, uczysz mnie cierpliwości. Tej cierpliwości względem samej siebie. Nie jestem taką żoną i mamą, jak myślałam, że będę. I choć wiem, że nie jest źle, to do „tej” doskonałości mi daleko.

Perfekcjonizm dziś mnie uwiera, wytyka palcem zaniedbania, porównuje, ocenia. Trudno to przełknąć.

Kiedy kontempluję ten psalm, to słyszę w nim, że Ty masz do mnie cierpliwość, że się na mnie nie gniewasz. I zachęcasz, by zamiast tracić czas na krytykowanie siebie, poświęcić go na błogosławienie Ciebie.

Czytaj także:
Z trudnością przeżywam czekanie. Ale chcę wołać: Jestem gotowa, Panie!

Pan moim Przyjacielem

I kiedy to robię, przychodzi ukojenie. Ty się nie gniewasz, Ty jesteś cierpliwy. Kochasz, tak po prostu. I dajesz czas i przestrzeń do nauki i pracy nad sobą w moim rytmie. Wspierasz, podpowiadasz, rozumiesz. Przyjmujesz mnie taką, jaką jestem – przy Tobie jestem wystarczająca.

A więc i ja chcę być cierpliwa dla siebie. Przychodzi pokój. Ten pokój udzieli się też mojemu domowi, ufam w to.

Bądź więc błogosławiony, Panie! Nie wy, moje wady, ale Pan, który jest po mojej stronie, który jest moim wiernym Przyjacielem.

Błogosław, duszo moja, Pana,
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.

Czytaj także:
Ile razy dałam się ponieść lękowi, że na przychylność Boga nie zasługuję

Czytaj także:
Ja i moja córeczka: To Ty, Panie, zasadziłeś we mnie jej życie. Kiełkowała we mnie i rosła