Po otrzymaniu wiadomości o ciąży uklękła w laboratorium, w którym wykonano testy i podziękowała Bogu i Maryi. „Naprawdę chciałam mieć syna” – dodaje.
a
Tydzień Życia, zorganizowany w Wenezueli przez episkopat tego kraju, umożliwił odkrycie prawdziwych historii kierowanych „ręką Boga”. Jedną z nich jest piękne doświadczenie 38-letniej Omareny Caroliny García Perníi, która jest nauczycielką w stanie Táchira. Wbrew wszelkim przeciwnościom zaszła w ciążę.
27 marca 2022 r. w kościele San José w mieście San Cristóbal Omarena przedstawiła swojego dwuletniego synka.
Klęcząc w laboratorium, dziękuje Bogu
Mimo zabiegów medycznych i intensywnego pragnienia bycia matką, Omarena nie mogła zajść w ciążę. Powody były biologiczne: poziom hormonów nigdy nie osiągnęły odpowiednich wartości, by możliwe było poczęcie.
Jednak przylgnęła do wiary w Boga i Maryję. Gorąco powtarzała modlitwy, których nauczyła się jako dziecko i mówiła Bogu o swoich trudnościach. Można powiedzieć, że narodziny Juana Josué, który ma już dwa lata i trzy miesiące, były zasługą jej miłości do życia.
W niedzielę 31 marca 2019 r. jej przyjaciel Milagros del Valle Peña z Projektu Nadzieja w diecezji San Cristóbal zaprosił ją na mszę, która miała się odbyć w kościele San José. Były tam kobiety w ciąży, które prosiły o błogosławieństwo, i te, które – podobnie jak ona – z różnych powodów nie mogły jeszcze zostać matkami.
Omarena jako ostatnia wstała i stanęła przed ołtarzem. W swoich modlitwach powiedziała już „bądź wola Twoja”. Również z wielką wiarą udała się przed wizerunek Matki Boskiej Mlecznej i Pocieszenia z Tariby.
„Kiedy ksiądz miał kończyć udzielanie błogosławieństwa kobietom, które wstały przede mną, nadszedł czas, aby zamanifestować swoją wiarę. I Bóg uczynił dla mnie cud” – powiedziała.
„Kilka dni później zaczęłam się dziwnie czuć: nie chciałam czesać włosów, przeszkadzało mi ubranie… Jednak dopiero 2 maja 2019 r. zrobiłam test ciążowy. Rzeczywiście, poczęłam mojego syna Juana Josué Pulido Garcíę”.
Po otrzymaniu wiadomości o ciąży uklękła w laboratorium, w którym wykonano testy i podziękowała Bogu i Maryi. „Naprawdę chciałam mieć syna” – dodaje.
Zaraz potem zadzwoniła do Jesúsa Eduardo Pulido Moreny, ojca dziecka, i poprosiła, by zabrał ją do Domu Modlitwy Marii de Jerusalem. Tam powiedziała mu: „Mam dla ciebie wiadomość, jestem w ciąży!”. To była wyjątkowa chwila dla nich obojga. Uściskali się i dziękowali Bogu za spełnienie ich wieloletnich marzeń.
19 grudnia 2019 roku na świat przyszedł chłopiec Juan Josué, i napełnił radością swoich dumnych rodziców.
Wiadomość Omareny dla kobiet
Omarena Carolina García Pernía poprzez Aleteię chciała przekazać przesłanie nadziei kobietom, które tak jak ona chcą być matkami:
„Przede wszystkim musimy modlić się z miłością i oddaniem do naszego Boga i Maryi Panny, bo z wiarą wszystko jest możliwe i to piękne marzenie o byciu matkami spełni się w najmniej oczekiwanym dniu”.
Tydzień Życia w Wenezueli
Radość Omareny i wielu kobiet takich jak ona nadal motywuje Kościół. Głównie do tego, aby co roku w uroczystość Zwiastowania Pańskiego obchodzony był Tydzień Życia. W tym roku odbył się w dniach 20-27 marca 2022 r., a jego hasło brzmiało: „Strzeż całego życia”.
Jak co roku, o. José Alirio Zambrano, doradca duszpasterstwa rodzinnego diecezji San Cristóbal, pobłogosławił kobiety w ciąży oraz te, które tęsknią za byciem matką. Zrobił to ponownie w kościele, w którym modliła się Omarena w 2019 roku.
„Musimy zachowywać się jak miłosierny ojciec z Ewangelii, z miłością witać nasze dzieci, ponieważ zawsze będą błogosławieństwem od Boga” – powiedział o. Zambrano.
„Ochrona dziecka jest naszym chrześcijańskim obowiązkiem. Ale bronimy nie tylko życia dziecka, ale także życia matki, jej życia fizycznego, psychicznego, emocjonalnego i duchowego” – powiedział wenezuelski ksiądz.
Powiedzieć życiu „tak”
Aracelys Domínguez z Projektu Nadzieja, programu duszpasterstwa rodzin, wyjaśnił, że ta organizacja jest odpowiedzialna za obronę lub ratowanie dzieci przed aborcją. Robią to, motywując i wspierając mamy, aby zgodziły się na życie.
Wyjaśnił, że aborcja ma dwie ofiary: dziecko, które ginie w łonie matki, oraz matkę, która doświadcza syndromu poaborcyjnego (PAS) z objawami takimi jak: smutek, depresja, poczucie winy, zaburzenia snu, koszmary senne, problemy z apetytem, częsty płacz, zmiany w relacjach międzyludzkich.
Domínguez zaznaczył, że Projekt Nadzieja zapewnia także wsparcie duszpasterskie kobietom, które cierpią z powodu PAS, aby mogły przezwyciężyć traumy, powrócić do zdrowia i odnaleźć nadzieję i sens życia.
Dziś świętujemy...
