Modlitwa wieczorna dla ciebie na dziś 25 sierpnia

Nim czas się począł, zanim wszechświat powstał,
Istniałeś, Boże, pełen majestatu,
Mieszkając w blasku niedostępnej chwały
Własnego bytu.

Gdy rozpocząłeś swoje dzieło stwórcze,
Wyrzekłeś słowo: „Niech się jasność stanie!”
I oddzieliłeś dzień od mroku nocy
Granicą światła.

Ten dzień ogłasza Twoją obietnicę
Triumfu życia nad rozpaczą śmierci,
Bo kiedy rankiem Jezus powstał z grobu,
Zwyciężył ciemność.

Prosimy Ciebie, wszechmogący Panie,
Niech płomień wiary nigdy w nas nie zgaśnie,
A grzech i smutek nie ogarnia duszy
Twojego ludu.

Wy, którzyście wzgardzili tym światem, zrozumcie, że i wy także wyszliście z Egiptu (św. Augustyn).

Gdy Izrael wychodził z Egiptu, *
dom Jakuba od ludu obcego,

Przybytkiem jego stał się Juda, *
Izrael jego królestwem.

Morze to ujrzało i uciekło, *
Jordan swój bieg odwrócił,

Góry skakały jak barany, *
pagórki niby jagnięta.

Cóż ci jest, morze, że uciekasz? *
Czemu bieg swój odwracasz, Jordanie?

Góry, czemu skaczecie jak barany *
i niby jagnięta, pagórki?

Drżyj, ziemio, przed obliczem Pana, *
przed obliczem Boga Jakuba,

Który zmienia opokę w jezioro, *
a skałę w źródło wody.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod Jej stopami, a na Jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.

Są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi.

Wielbi dusza moja Pana *
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.

Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. *
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia.

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, *
a Jego imię jest święte.

Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie *
nad tymi, którzy się Go boją.

Okazał moc swego ramienia, *
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.

Strącił władców z tronu, *
a wywyższył pokornych.

Głodnych nasycił dobrami, *
a bogatych z niczym odprawił.

Ujął się za swoim sługą, Izraelem, *
pomny na swe miłosierdzie,

Jak obiecał naszym ojcom, *
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Nasz Zbawicielu, uczyń swój Kościół żywym znakiem zjednoczenia całej ludzkości i skutecznym narzędziem zbawienia wszystkich narodów.
– Niech przyjdzie, Panie, Twoje królestwo.

Nasz Zbawicielu, bądź zawsze z kolegium biskupów i naszym Papieżem, udziel im daru jedności, miłości i pokoju.
– Niech przyjdzie, Panie, Twoje królestwo.

Wymień własne intencje
– Niech przyjdzie, Panie, Twoje królestwo.

Ojcze nasz…

Boże, Ty jednoczysz serca Twoich wiernych w dążeniu do Ciebie, daj swojemu ludowi miłować to, co nakazujesz, i pragnąć tego, co obiecujesz, abyśmy wśród zmienności świata tam wznieśli nasze serca, gdzie są prawdziwe radości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Wzięta jest Panna Maryja do nieba,
weselą się anieli i wychwalając, błogosławią Pana.

Tekst modlitwy wieczornej pochodzi z MAGNIFICAT

Czytaj także:Teresa z Lisieux miała 14 lat, gdy stoczyła niezwykłą bitwę o duszę mordercy. Jak modlić się za zbrodniarza?