Dzięki postępowi medycyny po raz pierwszy w Hiszpanii uratowano życie jednego dziecka dzięki oddaniu i przeszczepieniu tkanki od innego (zmarłego) noworodka, jak donosi hiszpański portal informacyjny La Razón.
Rodzice dziecka, które zmarło przy porodzie z powodu wad wrodzonych, chcieli maksymalnie powitać życie swojego syna. Ponieważ diagnoza zaburzeń i pewna śmierć dziecka została postawiona w czasie ciąży, mogli zaplanować z wyprzedzeniem udostępnienie lekarzom organów ich dziecka, aby mogło to uratować kolejne dziecko, które potrzebowało przeszczepu.
Szpital w Madrycie wdrożył systemy opieki nad rodzicami, zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym, by zaraz po porodzie mogli opłakiwać śmierć swojego maleństwa.
Pomimo smutnych i trudnych okoliczności, rodzice podtrzymali swoją decyzję o oddaniu narządów niedawno zmarłego dziecka – w szczególności jego zastawek serca, które były potrzebne, aby pomóc przeżyć innemu dziecku z wrodzoną wadą serca.
Przeszczep tkanki okołoporodowej został przeprowadzony pomyślnie.
Rodzice zmarłego dziecka, mimo bólu po stracie, pocieszają się myślą, że krótkie życie ich syna na ziemi przysłużyło się uratowaniu kolejnego maluszka, które teraz ma szansę na długie życie.
Stanowisko Kościoła w sprawie dawstwa narządów
Katechizm Kościoła Katolickiego odnosi się do tematu dawstwa narządów w następujący sposób:
Przeszczepy narządów są zgodne z prawem moralnym, jeżeli fizyczne i psychiczne niebezpieczeństwa i ryzyko ponoszone przez dawcę są proporcjonalne do dobra, którego oczekuje biorca. Oddawanie narządów po śmierci jest aktem szlachetnym i chwalebnym i powinno być popierane jako przejaw wielkodusznej solidarności. Nie jest to moralnie dopuszczalne, jeśli dawca lub osoby, które zgodnie z prawem przemawiają w jego imieniu, nie wyraziły wyraźnej zgody. Ponadto moralnie niedopuszczalne jest bezpośrednie spowodowanie kalectwa lub śmierci człowieka, nawet w celu opóźnienia śmierci innych osób. Katechizm Kościoła Katolickiego, 2296
Dziś świętujemy...