Czuwanie z Jezusem
Oto ostatni element pierwszego tygodnia z Nocami Wiary, czyli nocne czuwanie z Jezusem. Prosił On swoich uczniów, by czuwali z Nim w noc Jego pojmania. Chcemy odpowiedzieć na jego prośbę i oddać nasz sen na modlitwę.
Zachęcamy, byś rozpoczął modlitwę w nocy: przed snem, lub nawet budząc się w środku nocy, by poświęcić ok. 30 minut na czuwanie z Chrystusem.
Proponowane przez nas nabożeństwo składa się z trzech części:
- kontemplacja fresku Michała Anioła „Stworzenie Adama”
- Godzinę czytań – czyli fragment Liturgii godzin
- krótką litanię próśb do Chrystusa.
Dlaczego te elementy?
Stworzenie Adama to element nocy stworzenia. Przez kontemplację, czyli uważne wpatrywanie się w obraz, chcemy postawić się w miejscu Adama – tak jak on, każdy z nas został stworzony z miłości i Bóg troszczy się o nas.
Liturgia godzin składa się przede wszystkim z Psalmów. To nimi modlił się Jezus podczas swojego ziemskiego życia. Za ich pomocą łączymy się z modlitwami całego Kościoła.
Prośby to wyraz naszej pokory i uznania, że potrzebujemy pomocy.
Jak odmówić Godzinę czytań?
Godzina czytań to element modlitwy Kościoła, czyli Liturgii godzin. Gdy odmawiasz ją indywidualnie, odczytujesz poszczególne teksty, które przygotował Kościół. Zaczynasz od znaku krzyża i słów „Boże wejrzyj ku wspomożeniu memu”, by następnie przejść przez hymn, poszczególne psalmy lub ich części i dojść do dwóch czytań: z Pisma Świętego i dzieła Ojca Kościoła, mnicha, świętego lub z któregoś z dokumentów kościelnych. Godzina czytań kończy się specjalną modlitwą oraz znakiem krzyża ze słowami „Błogosławmy Panu”.
W miejscach, gdzie znajduje się gwiazdka – * – robi się nieco dłuższą przerwę na spokojny oddech, a gdzie jest krzyżyk – † – robi się krótszą przerwę.
Liturgię godzin możesz odmawiać w wygodnej dla siebie pozycji. Gdy odmawia się ją wspólnie zazwyczaj stoi się na jej rozpoczęcie i odmawianie hymnu, a siedzi na psalmach i czytaniach, by powstać ponownie na modlitwę końcową. W ten sposób w modlitwie uczestniczy całe ciało.
1
Kontemplacja
Poświęć kilka minut na wpatrywanie się we fresk Michała Anioła „Stworzenie Adama”.
Bóg wyciąga swoją dłoń w stronę Adama. Ich palce zaraz się zetkną. Bóg wyciąga się w stronę człowieka. Zdaje się tęsknić za tym spotkaniem. Adam zdaje się być zrelaksowany i wypoczęty. Sięga w stronę Boga, ale jakby leniwie. jeszcze nie wie, jak wielkie wydarzenie czeka go, gdy spotka swojego Stwórcę.
Co czujesz patrząc na ten fresk?
Czy tęsknisz za spotkaniem z Bogiem?
Czy wierzysz, że On tęskni do Ciebie?
Przejdź do Godziny czytań.
2
Liturgia godzin – Godzina czytań
K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen.
HYMN
1 Oto teraz czas właściwy,
Dany nam przez dobroć Boga,
Aby poprzez umartwienie
Świat uleczyć ze słabości.
2 Już się zbliża dzień zbawienia,
Chrystusowym blaskiem świeci,
A skażone grzechem serca
Post nakłania do przemiany.
3 Boże, niechaj wyrzeczenia
Wzmocnią ducha oraz ciało,
Byśmy mogli pragnąć szczerze
Przyjścia dnia wieczystej Paschy.
4 Miłosierny Boże w Trójcy,
Niech Cię wielbi wszechświat cały,
My zaś odrodzeni łaską
Nowym hymnem Cię sławimy. Amen.
PSALMODIA
1 ant. Powstań, Panie, * i pośpiesz mi z pomocą.
Psalm 35, 1-2. 3c. 9-19. 22-23. 27-28
Wołanie o pomoc
Zebrali się… i odbyli naradę, żeby Jezusa podstępnie ująć i zabić (Mt 26, 3. 4)
I
Walcz, Panie, przeciw tym, którzy walczą ze mną, *
uderz na moich napastników!
Chwyć puklerz i tarczę †
i powstań mi na pomoc. *
Powiedz mej duszy: “Jam twoim zbawieniem”.
Dusza moja będzie radować się w Panu, *
z Jego pomocy będzie się weselić.
Powiedzą wszystkie kości moje: *
“Któż, Panie, podobny jest do Ciebie?
Ty wyrywasz biedaka z rąk silniejszego, *
nędzarza i biedaka z mocy grabieżcy”.
Powstali fałszywi świadkowie, *
pytali o to, czego nie wiem.
Złem płacili za dobro, *
czyhali na moje życie.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant. Powstań, Panie, i pośpiesz mi z pomocą.
2 ant. Boże, wystąp w obronie mej sprawy, * bo jesteś potężny.
II
Gdy oni chorowali, wkładałem wór pokutny †
i umartwiałem się postem, *
jednak moja modlitwa była bezskuteczna.
Chodziłem smutny jak po stracie przyjaciela lub brata, *
jak ten, co opłakuje matkę, uginałem się z żalu.
Lecz kiedy się chwieję, z radością się zbiegają, *
schodzą się przeciw mnie obcy, których nie znam.
Szarpią mnie bez przyczyny, †
napastują i szydzą ze mnie, *
zgrzytają przeciw mnie zębami.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant. Boże, wystąp w obronie mej sprawy, / bo jesteś potężny.
3 ant. Język mój cały dzień * będzie głosił sprawiedliwość Twoją.
III
Jak długo, Panie, będziesz na to patrzeć? †
Ratuj moją duszę od zagłady, *
lwom odbierz jedyne me życie!
Będę Ci dziękował w wielkim zgromadzeniu, *
będę Cię chwalił wśród licznego ludu.
Niech się nie śmieją ze mnie zakłamani wrogowie, †
którzy nienawidzą mnie bez przyczyny *
i dają sobie znaki oczyma.
Widziałeś, Panie, więc nie milcz dłużej, *
Panie, nie bądź ode mnie daleko!
Przebudź się, wystąp w obronie mego prawa, *
w mej sprawie, mój Boże i Panie.
A sprzyjający mej sprawie niech się radują i cieszą, †
i mówią zawsze: “Pan jest wielki, *
który chce pomyślności swojego sługi”.
A język mój będzie głosił sprawiedliwość Twoją *
i cały dzień Twoją chwałę.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant. Język mój cały dzień będzie głosił sprawiedliwość Twoją.
WERSET PRZED CZYTANIAMI
K. Nawróćcie się do Pana, Boga waszego.
W. Bo łaskawy jest i miłosierny.
I CZYTANIE
Z Księgi Wyjścia 12, 21-36
Plaga pierworodnych
W owych dniach Mojżesz zwołał wszystkich starszych Izraela i rzekł do nich: “Odłączcie i weźcie baranka dla waszych rodzin i zabijcie jako paschę. Weźcie gałązkę hizopu i zanurzcie ją we krwi, która jest w naczyniu, i krwią z naczynia skropcie próg i oba odrzwia. Aż do rana nie powinien nikt z was wychodzić przed drzwi swego domu. A gdy Pan będzie przechodził, aby porazić Egipcjan, a zobaczy krew na progu i na odrzwiach, to ominie Pan takie drzwi i nie pozwoli Niszczycielowi wejść do tych domów, aby was zabijał. Przestrzegajcie tego przykazania jako prawa ważnego na wieki dla ciebie i dla twych dzieci.
Gdy zaś wejdziecie do ziemi, którą da wam Pan, jak obiecał, przestrzegajcie tego obyczaju. Kiedy się was zapytają dzieci: Cóż to za święty zwyczaj? – tak im odpowiecie: «To jest ofiara Paschy na cześć Pana, który w Egipcie ominął domy Izraelitów. Poraził Egipcjan, a nasze domy ocalił»”. Lud wtedy ukląkł i oddał pokłon. Izraelici poszli i wypełnili przepis. Jak nakazał Pan Mojżeszowi i Aaronowi, tak uczynili.
O północy Pan pozabijał wszystko pierworodne Egiptu: od pierworodnego syna faraona, który siedzi na swym tronie, aż do pierworodnego tego, który był zamknięty w więzieniu, a także wszelkie pierworodne z bydła. I wstał faraon jeszcze w nocy, a z nim wszyscy jego dworzanie i wszyscy Egipcjanie. I podniósł się wielki krzyk w Egipcie, gdyż nie było domu, w którym nie byłoby umarłego.
I jeszcze w nocy kazał faraon wezwać Mojżesza i Aarona, i powiedział: “Wstańcie, wyruszajcie z pośrodku mojego ludu, tak wy, jak i Izraelici! Idźcie i oddajcie cześć Panu według waszego pragnienia. Weźcie ze sobą wasze owce i woły, jak pragnęliście, i idźcie. Proście także o łaskę dla mnie”. I nalegali Egipcjanie na lud, aby jak najprędzej wyszli z kraju, gdyż mówili: “Wszyscy pomrzemy”.
I wziął lud ciasto, zanim się zakwasiło, w dzieżach owiniętych płaszczami, i niósł je na barkach. Synowie Izraela uczynili według tego, jak im nakazał Mojżesz, i wypożyczali od Egipcjan przedmioty srebrne i złote oraz szaty. Pan wzbudził życzliwość Egipcjan dla Izraelitów, i pożyczyli im. W ten sposób Izraelici złupili Egipcjan.
RESPONSORIUM
Wj 12, 7. 13; 1 P 1, 18. 19
W. Synowie Izraela † pokropią krwią baranka odrzwia i progi domu: * Krew będzie dla was znakiem.
K. Zostaliście wykupieni drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego.
W. Krew będzie dla was znakiem.
II CZYTANIE
Z dzieła św. Elreda, opata, Zwierciadło miłości (księga 3, 5)
Miłość braterska ma brać przykład z Chrystusa
Nic nas tak nie pobudza do tego, byśmy kochali nieprzyjaciół, co stanowi szczyt miłości bratniej, jak wzruszające rozważanie przedziwnej cierpliwości Chrystusa, dzięki której ten “najpiękniejszy z synów ludzkich” wystawił swoje pełne wdzięku oblicze na oplwanie przez bezbożnych. Oczy zaś swoje, które władczym spojrzeniem ogarniają cały świat, wydał na zasłonięcie przez niesprawiedliwych. Plecy swe wystawił na biczowanie, a głowę budzącą trwogę wśród wrogich potęg i mocy poddał kłującym cierniom. Sam siebie skazał najpierw na zniewagi i obelgi, a potem zniósł cierpliwie krzyż, gwoździe, włócznię, żółć i ocet, we wszystkim łagodny, cichy i spokojny.
A wreszcie “jak owca został poprowadzony na rzeź i jak baranek zamilkł przed strzygącym go, a nie otworzył ust swoich”.
Któż, słysząc ten cudowny głos, pełen słodyczy, miłości i spokoju: “Ojcze, przebacz im”, nie ogarnie zaraz całym uczuciem serca swoich nieprzyjaciół? “Ojcze” – powiedział – “przebacz im”. Czy można było dodać więcej łagodności i miłości tej modlitwie?
On jednak dodał! Mało Mu było się modlić, chciał jeszcze usprawiedliwiać. “Ojcze – mówił – przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”. Wielce bowiem grzeszą, ale mało rozumieją. Przybijają do krzyża, ale nie wiedzą, kogo przybijają, “gdyby bowiem wiedzieli, nigdy nie ukrzyżowaliby Pana chwały”. Dlatego Jezus mówi: “Ojcze, przebacz im”. Myślą, że On jest tym, który przestępował Prawo, przypisywał sobie Boską godność i zwodził lud. Ukryłem przed nimi moje prawdziwe oblicze, nie rozpoznali mego majestatu, dlatego “Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”.
Jeżeli człowiek chce miłować samego siebie, nie powinien się hańbić żadną niedozwoloną przyjemnością cielesną. Aby zaś nie ulegać pożądliwości zmysłowej, należy zwrócić wszystkie uczucia ku słodyczy ciała Pańskiego. Lecz żeby spocząć doskonalej w słodyczy miłości bratniej, trzeba objąć ramionami prawdziwej miłości także i nieprzyjaciół.
By jednak ten Boski ogień nie przygasł ostudzony trwaniem w nieprawościach, należy mieć ciągle utkwiony wzrok duszy w cichej cierpliwości umiłowanego Pana i Zbawiciela.
RESPONSORIUM
Iz 53, 12; Łk 23, 34
W. Sługa Pański † siebie na śmierć ofiarował i do przestępców był zaliczony; * On poniósł grzechy wielu i oręduje za przestępcami.
K. Jezus mówił: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.
W. On poniósł grzechy wielu i oręduje za przestępcami.
MODLITWA
Módlmy się. Wszechmogący Boże, daj Twoim wiernym z takim usposobieniem przeżyć przygotowanie do świąt wielkanocnych, † aby wspólnie podjęte umartwienia cielesne * przyniosły wszystkim odnowienie ducha. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.
3
Prośby na zakończenie
Jezu, przyjmij te prośby!
- Za Kościół, aby był światłem w ciemności dla świata – proszę Cię, Jezu.
- O pokój na świecie, by ustał chaos wojen – proszę Cię, Jezu.
- Za chorych i samotnych, by znaleźli się ludzie, którzy oświecą ich ciemność – proszę Cię, Jezu.
- Za zmarłych, aby ujrzeli światło zmartwychwstania – proszę Cię, Jezu.
- Za mnie i moich najbliższych o realne spotkanie z Tobą – proszę Cię, Jezu.
- Za wszystkich, którzy biorą udział w Nocach Wiary, by doszli do światła, którym jesteś Ty – proszę Cię, Jezu.
Zapisz swoje przemyślenia po tej modlitwie w notatniku. Do zobaczenia podczas kolejnej Nocy Wiary.
Dziś świętujemy...