W uroczystość Objawienia Pańskiego wspominamy przybycie ze Wschodu Trzech Mędrców pragnących pokłonić się narodzonemu w Betlejem Dzieciątku Jezus. W darze składają Mu złoto, kadzidło i mirrę. Zastanówmy się, co my przy okazji tego święta możemy ofiarować Jezusowi?
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!
Dary przywiezione przez Mędrców są nie tylko wyjątkowe i drogocenne. Mają one wyrażać atrybuty Nowonarodzonego: On jest Królem, Bogiem i człowiekiem. A co my możemy złożyć u stóp Jezusa w uroczystość Objawienia Pańskiego?
Złoto
Do króla należy złoto, symbol bogactwa i przepychu. Najświętszy Przybytek w jerozolimskiej świątyni był wyłożony złotem, aby oddać w ten sposób hołd Bogu – Królowi świata. „Wnętrze świątyni Salomon wyłożył również szczerym złotem i założył złote łańcuchy przed sanktuarium, które wyłożył złotem. Tak więc wyłożył złotem zupełnie całą świątynię i również pokrył złotem cały ołtarz, który był przed sanktuarium” (1 Krl 6, 21-22).
Kadzidło
Do Boga należy również woń kadzidła naszej modlitwy, która wznosi się do Niego: „Niech moja modlitwa będzie stale przed Tobą jak kadzidło; wzniesienie rąk moich – jak ofiara wieczorna!” (Ps 141, 2). A w Apokalipsie czytamy: „I przyszedł inny anioł, i stanął przy ołtarzu, mając złote naczynie na żar, i dano mu wiele kadzideł, aby dał je w ofierze jako modlitwy wszystkich świętych, na złoty ołtarz, który jest przed tronem” (Ap 8, 3).
Czytaj także:
Złoto, kadzidło i mirra: co oznaczają? Ty też możesz Jezusowi ofiarować drogocenne dary
Mirra
Mirra jest wonią ofiary – „twój Bóg namaścił ciebie olejkiem radości hojniej niż równych ci losem; wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem; płynący z pałaców z kości słoniowej dźwięk lutni raduje ciebie” (Ps 45, 8-9). Jest też zapowiedzią męki Pana, który przyjął naszą ludzką naturę.
Pieśni nad Pieśniami głosi: „Mój miły jest mi woreczkiem mirry wśród piersi mych położonym” (Pnp 1, 13). Komentując ten werset, św. Bernard powiedział:
Od początku mojego nawrócenia ułożyłem bukiet z mirry, złożony z boleści mojego Zbawiciela; położyłem ten bukiet na swoim sercu myśląc o biczach, o cierniach i o gwoździach męki Pańskiej, a także o tych wonnościach, którymi namaszczono Jego ciało przed pochówkiem.
Całe życie Jezusa jest przesiąknięte wonią mirry, począwszy od daru Mędrców a skończywszy na tej ofiarowanej przez Nikodema – tego „który po raz pierwszy przyszedł do Jezusa w nocy, i przyniósł około stu funtów mieszaniny mirry i aloesu” (J 19, 39).
My również tego dnia możemy oddać pokłon i uwielbić Jezusa, ofiarowując mu złoto, czyli dzielić się dobrami doczesnymi, kadzidło, czyli gorliwość na modlitwie i mirrę, czyli naszą wiarę w Jego człowieczeństwo.
Claire Patier
Czytaj także:
Tajemnica Magów: mędrcy, kapłani czy czarnoksiężnicy? Jak zamienili się w naszych Trzech Króli?
