Św. Zenon z Werony, biskup (+371?) – urodził się w Cezarei Mauretańskiej (teren dzisiejszego Maroka). Studiował w znanych ówcześnie ośrodkach kultury i nauki Afryki Północnej w Cyrcie i Madaurze.
W roku 350 wyświęcono go na kapłana w Weronie. Dwanaście lat później zostaje biskupem tego miasta. „Trzodę swoją ochraniał przed niebezpieczeństwami arianizmu i panującego wokół pogaństwa”, stwierdza „Martyrologiem rzymskie”. Pozostawił po sobie tzw. traktaty (93), będące cennym świadectwem ówczesnej mentalności, metod duszpasterskich i wskazań liturgicznych. Jest patronem Werony, łaziebnych, żebraków.
W ikonografii Święty jest przedstawiany w stroju biskupim z wędką lub rybą w ręce, z dwiema rybami na książce (symbol gorliwego pasterza) lub w saku może dla przypomnienia faktu, który opisuje św. Grzegorz, iż w czasie wylewu Adygi dopływu Padu, na modlitwę św. Zenona rozszalałe wody, które zalały miasto, oszczędziły jego katedrę.
Biogram zaczerpnięty – za zgodą właściciela – z serwisu Ewangelia na co dzień