Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów uznała trzech małych błogosławionych męczenników z Tlaxcali za patronów dzieci meksykańskich.
Błogosławieni Krzysztof, Antoni i Jan, zamordowani w okrutny sposób w latach 1527-29, należeli do pierwszego pokolenia osób ewangelizowanych przez franciszkanów i dominikanów wkrótce po zdobyciu tych ziem przez Hiszpanię. Zginęli w strasznych męczarniach z rąk członków swych rodzin bądź rówieśników za to, że jako katolicy zwalczali pogańskie bałwochwalstwo i sprzeciwiali się wielożeństwu.
Krzysztof (Cristóbal) urodził się ok. 1514 roku w wiosce koło Tlaxcali w środkowym Meksyku jako syn wodza szczepowego. Wraz z młodszym bratem uczęszczał do szkoły misyjnej, gdzie zetknął się z chrześcijaństwem. Przyjął chrzest i stał się gorliwym wyznawcą Chrystusa. Wkrótce zaczął namawiać ojca do porzucenia pijaństwa, oddawania czci bożkom i do jednożeństwa. To tak rozwścieczyło mężczyznę, że ciężko pobił syna, a w końcu wrzucił go do ogniska. Chłopiec zdołał wyjść z ognia, ale ciężko poparzony zmarł następnego dnia, przebaczywszy wcześniej swemu rodzicowi. W chwili śmierci miał niespełna 13 lat.
Antoni (Antonio) i Jan (Juan) byli młodsi od Krzysztofa o 2 lata i też pochodzili z Tlaxcali. Pierwszy z nich był synem wodza indiańskiego, drugi pochodził z prostego ludu. W 1529 roku udali się na wyprawę misyjną towarzysząc dominikanom. Po drodze w miejscowości Segura de la Frontera zetknęli się z pierwszymi przejawami gniewu miejscowej ludności, spowodowanego zniszczeniem przez zakonników posągów pogańskich. Wkrótce potem obaj zginęli.
Całą trójkę wraz z dwoma innymi Meksykanami (w tym Janem Diego, któremu objawiła się Matka Boża z Guadalupe) beatyfikował 6 maja 1990 w bazylice sanktuarium Matki Bożej z Guadalupe w Mieście Meksyku św. Jan Paweł II.
Dziś świętujemy...