Urodzony w Brooklynie przyszły aktor nie miał łatwego dzieciństwa. Jego biologiczny ojciec został zamordowany przez jednego z kochanków matki. Niedługo później on i jego brat Charlie trafili do rodziny zastępczej.
Mimo to od najmłodszych lat to nie Eddie zalewał się łzami, tylko raczej ci, którzy znajdowali się w zasięgu rażenia jego niekończących się żartów. Zaczynał od parodiowania ludzi w autobusie, którym dojeżdżał do szkoły, by rok po skończeniu liceum znaleźć się w stałej obsadzie “Saturday Night Live” – niezwykle popularnego telewizyjnego show w Stanach Zjednoczonych.
Jego późniejsza kariera to pasmo sukcesów kinowych (“Gliniarz z Beverly Hills”, “48 godzin”), które zaczęło się kończyć w latach 90., mimo jego niezapomnianych ról dubbingowych w “Mulan” czy “Shreku”. Największą porażką okazał się, nieznany szerzej w Polsce (i bardzo dobrze – przyp. red) film “Pluto Nash”, który zarobił zaledwie 7 mln dolarów przy 110 mln kosztów produkcji.
“Z mojej perspektywy, nie miałem żadnego słabego czy nieudanego filmu” – przyznaje w wywiadzie dla “Hollywood Reporter”, dodając, w niewybrednych słowach, że za każdy z nich dostawał sowite wynagrodzenie. Jak przystało na spowiedź, Eddie był niezwykle szczery również wtedy, gdy opowiadał o swoim stosunku do alkoholu i narkotyków. Zaskoczył nim wszystkich, przyznając, że nie pije alkoholu. Zupełnie.
W jeszcze większe osłupienie wprawił słuchaczy, opowiadając o swoim stosunku do narkotyków i innych pokus, które otaczały go, gdy stał się hollywoodzką gwiazdą.
Kiedy miałem 18 lat poszedłem do jednego bluesowych barów. Był tam Robin Williams, John Belushi i Dan Aykroyd. Belushi i Robin Williams zaproponowali mi kreskę (kokainę – przyp. red.), a gdy odmówiłem, Belushi nazwał mnie sztywniakiem.
Obaj, Belushi i Williams, lata później popełniają samobójstwo – pierwszy z nich przedawkowuje kokainę. “Podziwiałem tych dwóch gości, miałem 18 lat, przecież mogłem pójść na łatwiznę i powiedzieć: a co tam i spróbować, ale tak się nie stało“. Eddie Murphy nigdy świętoszkiem nie był, ale w tym przypadku można stawiać go jako wzór.
Było wiele takich sytuacji i gdy spoglądam w przeszłość, myślę sobie: wow! To jest coś, co wzmacnia moją wiarę. Wiem, że Bóg istnieje. Miałem zbyt wiele okazji do tego, by skrzywdzić się, zranić czy sparzyć.
Czytaj także:
Porucznik Dan z „Forresta Gumpa”. Jak znany aktor wywrócił swoje życie i został katolikiem
Czytaj także:
Aktorzy z filmu „Nieplanowane”. Mężczyźni o aborcji
Dziś świętujemy...