Choć tak naprawdę nie ma pewności, że miejsce odkryte w tureckim Izmirze to rzeczywiście dawny dom Maryi, to wiele na to wskazuje. Miejsce pojawia się wizjach Anny Katarzyny Emmerich.
Wielki Post to również czas jałmużny. W tym szczególnym okresie prosimy cię o wsparcie, które umożliwi nam dalszą ewangelizację i wlewanie nadziei w serca czytelników.
Meryem Ana to wyjątkowe miejsce, szczególnie dla chrześcijan. Wierzy się, że to dom Maryi, że tu mieszkała po śmierci Syna. Przybyła w okolice Efezu wraz ze świętym Janem i najprawdopodobniej została tu aż do Wniebowzięcia. Tradycja powstała dzięki objawieniom Anny Kathariny Emmerich. To właśnie jej szczegółowe opisy Meryem Ana sprowokowały w 1891 roku ekspedycję odkrywczą sceptycznych ojców lazarystów.
Dom Maryi w wizjach niemieckiej mistyczki
Dom Maryi prawdopodobnie zostałby zupełnie zapomniany, gdyby nie wyjątkowe objawienia z XIX wieku, których doświadczyła niemiecka mistyczka. Pobożna Anna Katarzyna Emmerich, unieruchomiona w łóżku ze względu na nieuleczalną chorobę, otrzymała dar wizji przedstawiających życie Jezusa i Maryi. To wśród nich znalazł się opis domu, gdzie miała mieszkać Matka Boska po śmierci Chrystusa, kiedy opiekował się nią św. Jan przebywający w Efezie.
Objawienia obecnie już błogosławionej Anny Katarzyny spisał Klemens Brentano, niemiecki poeta romantyczny. Na tyle zafascynowała go treść tych wizji, że w 1818 roku przeprowadził się do miasteczka Dülmen nad Renem, aby zamieszkać w pobliżu Anny Katarzyny Emmerich. Z początku robił jedynie notatki z tego, co mówiła mistyczka. Dopiero w 1835 roku, 11 lat po jej śmierci, zdecydował się wydać część zebranych wizji w dziele Bolesna Męka Naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Drugi tom, czyli Życie Najświętszej Maryi Panny według wizji Anny Katarzyny Emmerich, został opublikowany już po śmierci poety w 1842 roku. W nim właśnie zawarty został stosunkowo obszerny fragment o miejscu, gdzie mieszkała Maryja, wraz z opisem: „Dom Maryi zrobiony był z kamienia. W niewielkiej odległości za nim skalista góra wznosiła się ku szczytowi, z którego ponad pagórkami i drzewami można zobaczyć Efez i morze z wyspami. Miejsce to leży bliżej morza niż Efezu, który jest oddalony od niego o kilka godzin. Kraina ta jest opuszczona i nieodwiedzana”*.
Potwierdzenie wizji Emmerich
Pół wieku później wspomniany fragment Życia… zainspirował Siostrę Marię de Mandat Grancey, przełożoną Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego A’Paulo, do zbadania autentyczności tych opisów. W tym celu poprosiła o pomoc ojców lazarystów, których podejrzliwość i niedowierzanie sugerowałyby raczej szybkie rozwianie wątpliwości. Zaskoczyła ich jednak pobożność i wielka wiara Anny Katarzyny oraz zgodność objawień z tekstem Ewangelii, co było powodem do wyruszenia na poszukiwanie opisywanego w wizjach miejsca.
Przełomowy okazał się 29 lipca 1891 roku. Wtedy grupa eksploracyjna, z ojcem Henrym Jungiem lazarystą na czele, dotarła do miejsca zwanego „Panaya Kapulu”, co znaczy „brama wszystkiego, co święte”. Tam też odnaleziono ruiny, których położenie zgadzało się z treścią objawień.
Dom Maryi domem Pańskim
Obecnie Meryem Ana to świątynia wzniesiona w latach 50. XX wieku na ruinach pochodzących z I wieku, jak ustalili archeolodzy. I tak – nawa pokrywa się z przestrzenią, gdzie w ciągu dnia przebywali domownicy, prezbiterium najprawdopodobniej zbudowano w miejscu dawnych płyt paleniskowych, a kaplicę boczną na fundamentach sypialni Matki Boskiej. To święte miejsce odwiedzili z pielgrzymką papieże Paweł VI, Jan Paweł II oraz Benedykt XVI.
*Cytat za: Meryemana.info. Przy pisaniu korzystałam też z artykułu na gosc.pl
Czytaj także:
Najpiękniejszy obraz Maryi z Dzieciątkiem, jaki widziałem
Czytaj także:
7 miejsc w Polsce, w których objawiła się Maryja
Czytaj także:
Światło z tabernakulum, zapach grzechów i mówiąca Maryja. Objawienia z Akita
Dziś świętujemy...
