Anioły czy ludzie: czyja natura stoi wyżej w hierarchii?

O aniołach mowa jest w opisie wniebowstąpienia, po tym, jak Jezus „uniósł się w ich [apostołów] obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu”. W opisie wniebowstąpienia w Dziejach Apostolskich, kiedy apostołowie wpatrywali się „w Niego, jak wstępował do nieba”, pojawili się dwaj aniołowie – „mężowie w białych szatach”. Spróbujmy przyjrzeć się tej scenie, starając się nadać jej sens z perspektywy współczesnej.

Zmartwychwstanie jest zarówno koniecznym aspektem przyjścia Chrystusa na ziemię, jak świadectwem tych, którzy zostali przemienieni. Nikt nie może powiedzieć „Pan rzeczywiście zmartwychwstał”, nie mówiąc zarazem: „Czy serce nie pałało w nas?”.

Czytaj także:
Siostro, mogę odejść z aniołami? Historia o tym, jak mała Anna poleciała do nieba

Mówiąc o wniebowstąpieniu, Ojcowie Kościoła podkreślają obecność aniołów. Opisują triumfalny orszak, który towarzyszy Chrystusowi do nieba i śpiewając „Hosanna”, wprowadza go do chwały niebios.

Głęboka teologia wniebowstąpienia została opracowana przez św. Pawła, który w Liście do Efezjan pisze, że Bóg ukazał swoją moc w Chrystusie „gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem [….] I wszystko poddał pod Jego stopy”.(Ef 1, 20-22). W tym fragmencie św. Paweł, apostoł narodów,  pozwala nam zrozumieć, że moce anielskie są liczniejsze od tych, które umiemy nazwać.

Kardynał Jean Daniélou twierdzi, że ludzka natura jest w osobie Chrystusa wywyższona ponad wszelką naturę anielską, znaną i nieznaną, ku zdumieniu mocy niebiańskich.

W Liście do Filipian św. Paweł jeszcze bardziej zagłębia się w tajemnicę wniebowstąpienia, pisząc: „Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię, aby na imię Jezusa, zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem – ku chwale Boga Ojca” (Fil. 2, 9-11).

Objawienie, jakiego w tajemnicy wniebowstąpienia dokonują niebiańskie duchy, nie dotyczy tego, że wysławiają Odwieczne Słowo, ponieważ robiły to już wcześniej. Nowość w niebie polega na tym, że mają wysławiać Słowo Wcielone. Św. Jan Chryzostom w Kazaniu o wniebowstąpieniu komentuje to w następujący sposób:

My, którzyśmy się zdawali niegodnymi ziemi, dziś zostajemy uniesieni do nieba, wywyższeni ponad niebiosa i docieramy przed królewski tron. Ta sama natura, z powodu której Cherubiny strzegły Raju, jest dziś tą, która panuje nad Cherubinami. Czy nie wystarczyło, byśmy zostali wywyższeni do niebios? Czy nie wystarczyło samo przebywanie pośród aniołów? Czyż to nie byłaby już niewypowiedziana chwała? Ale On został wywyższony ponad aniołów, przewyższył Cherubiny, wstąpił wyżej niż Serafiny, wyżej niż Trony i nie zatrzymał się, aż nie dotarł do Tronu Pańskiego.

Czytaj także:
Modlitwa kobiety w ciąży za wstawiennictwem Archanioła Gabriela

Kardynał Daniélou jest również autorem wspaniałego porównania Bożego Narodzenia i Wniebowstąpienia. Tak bowiem, jak tajemnica narodzin Jezusa jest zarazem objawiona przez aniołów z nieba aniołom z ziemi, tak Wniebowstąpienie jest tajemnicą objawienia, jakiego wobec aniołów z nieba dokonują aniołowie z ziemi.

Podczas gdy w chwili narodzin Chrystusa Słowo zstąpiło na ziemię otoczone przez aniołów z nieba i spotkało aniołów stróży z ziemi, w przypadku Wniebowstąpienia On w orszaku aniołów z ziemi wstępuje do nieba i spotyka aniołów strzegących bram niebios.

Ci jednak nie rozpoznają go, ponieważ jest zjednoczony z ludzką naturą, którą przyjął i ma na sobie znaki Męki. Dlatego niebiańskie duchy pytają towarzyszących mu aniołów, kim jest.

Tajemnica Wniebowstąpienia napawa zdumieniem anioły z nieba, dlatego że to, co objawia, jest naprawdę tajemnicą, dotąd ukrytą. Tajemnica narodzin Chrystusa polega na uniżeniu Boskiego Słowa tak, że stało się „mało co mniejszym […] od aniołów”, podczas gdy tajemnica Wniebowstąpienia jest wywyższeniem natury ludzkiej ponad świat aniołów.

Zbuntowane anioły, które nie chciały przyjąć Bożego planu, były o człowieka zazdrosne. Z drugiej strony, dobre anioły życzliwie patrzyły na „nowego człowieka”. Siostra Maria Pia Giudici w poświęconej aniołom książce pisze:

W gruncie rzeczy modlitwa do aniołów oznacza, że wpisany w naszą rzeczywistość pełną brzydoty dynamizm wiary, nadziei i miłości uaktywnia się w naszej codzienności. Z ochrzczonych mamy się bowiem przemienić w naśladowców Chrystusa, wezwanych zatem do podążania po ziemi w radosnym oczekiwaniu na wieczną ucztę weselną: tę, w której zanurzeni są już nasi świetliści bracia.

Czytaj także:
Mamo, martwisz się o swoje dzieci? Módl się tą modlitwą do ich aniołów stróżów