19 września Kościół katolicki obchodzi święto św. Januarego, biskupa, męczennika i patrona Neapolu we Włoszech. Tradycyjnie tego dnia i przy dwóch innych okazjach w roku, jego krew, która jest przechowywana w szklanej ampułce w kształcie zaokrąglonej buteleczki, zamienia się w formę płynną. Zgodnie z dokumentacją, na którą powołuje się włoska Famiglia Cristiana, ten cud wydarza się od co najmniej 1389 r., kiedy to odnotowano jego pierwszy przypadek.
Cud św. Januarego
Oto kilka kluczowych faktów:
1. Krew jest przechowywana w dwóch ampułkach.
Grudki krwi św. Januarego, który zmarł ok. 305 r., są trzymane w dwóch szklanych ampułkach (jedna jest większa od drugiej), w kaplicy skarbca w katedrze w Neapolu.
2. Przemiana grudek krwi w formę płynną jest cudem.
Kościół wierzy, że ten cud dzieje się w odpowiedzi na ofiary i modlitwy wiernych. Kiedy cud zachodzi, masa czerwonawej, suchej krwi, przylegającej do jednej ścianki ampułki, przemienia się w całkowicie płynną krew, wypełniającą ampułkę od ścianki do ścianki.
3. Krew tradycyjnie upłynnia się trzy razy w roku.
Krew świętego zazwyczaj staje się płynna trzy razy do roku: w upamiętnienie przeniesienia jego zwłok do Neapolu (sobota przed pierwszą niedzielą maja); w jego wspomnienie liturgiczne (19 września) i w rocznicę erupcji pobliskiego wulkanu – Wezuwiusza, kiedy to w 1631 r. wzywano wstawiennictwa Januarego i miasto zostało ocalone od skutków wybuchu (16 grudnia).
4. Upłynnianie się może trwać kilka dni.
Proces przemiany krwi w formę płynną czasami trwa kilka godzin, a nawet dni, a czasem nie zachodzi wcale. Zwykle po chwili, która może trwać od dwóch minut do godziny, masa stała robi się czerwona i zaczyna wrzeć.
Ampułki, które zawierają ciemną masę stałą znajdują się w relikwiarzu, który jest unoszony do góry i obracany na boki przez księdza, aby pokazać, że krew się upłynniła. Zazwyczaj robi to arcybiskup Neapolu, podczas gdy ludzie się modlą.
Według włoskiego magazynu katolickiego Famiglia Cristiana, relikwiarz z ampułkami pozostaje widoczny dla wiernych przez osiem dni, podczas których mogą go ucałować. W tym czasie ksiądz obraca relikwiarz, aby pokazać, że krew nadal jest płynna. Następnie zwraca się go do sejfu i zamyka w kaplicy skarbca w katedrze.
5. Wierni czczą relikwię co roku.
Z okrzykiem „Stał się cud!” ludzie podchodzą do księdza trzymającego relikwiarz, aby ucałować relikwię i śpiewać Te Deum jako dziękczynienie.
6. Nie ma naukowego wyjaśnienia.
Przeprowadzono kilka badań w celu odkrycia naukowego wyjaśnienia, które odpowiedziałoby na pytanie, jak coś stałego może nagle zmienić formę na płynną. Do tej pory żadne z uzasadnień nie jest przekonujące.
7. Nie zawsze dochodzi do upłynnienia.
Kiedy krew nie zmienia formy w płynną, Neapolitańczycy biorą to za zły znak.
Krew nie upłynniła się we wrześniu 1939, 1940, 1943, 1973, 1980, ani w grudniu 2016, 2020 i 2021 roku. Krew pozostała również w stanie stałym, kiedy Neapolitańczycy wybrali komunistycznego burmistrza, ale spontanicznie zmieniła stan, kiedy zmarły arcybiskup Nowego Jorku, kardynał Terence Cooke, odwiedził kaplicę św. Januarego w 1978 r.
8. Krew stawała się płynna w obecności niektórych papieży.
W 2015 r., kiedy papież Franciszek nauczał wiernych, księży i seminarzystów z Neapolu, krew ponownie się upłynniła.
Innym razem razem krew upłynniła się przy papieżu Piusie IX, w 1848 roku. Nie doszło do tego w obecności papieża Jana Pawła II (odwiedzał miasto w październiku 1979 roku), ani w obecności Benedykta XVI w październiku 2007 roku.
Dziś świętujemy...