Modlitwa wieczorna dla ciebie na dziś 11 sierpnia

Wieczorne światło napełnia
Przestworza niebios i ziemię,
A my sławimy modlitwą
Wspomnienie świętej niewiasty.

Odeszłaś od nas już dawno,
Lecz słodka pamięć o tobie
Na zawsze trwa w naszych sercach
I smutnym niesie pociechę.

Bo w tobie Bóg nam ukazał,
Jak dobry jest dla pokornych,
Jak może życia szarzyznę
Przemienić swoją miłością.

Poznałaś smak wyrzeczenia
I łez przelanych samotnie,
A z tego źródła ofiary
Poiłaś innych weselem.

Roztropna, mądra i czysta,
Posiadłaś pełnię pokoju,
A teraz stoisz przed Panem,
By orędować za nami.

Wy jesteście budowlą Bożą (por. 1 Kor 3,9).

Jeżeli domu Pan nie zbuduje, *
na próżno się trudzą, którzy go wznoszą.

Jeżeli miasta Pan nie strzeże, *
daremnie czuwają straże.

Daremne jest wasze wstawanie przed świtem *
i przesiadywanie do późna w nocy.

Chleb spożywacie zapracowany ciężko, *
a Pan i we śnie darzy swych umiłowanych.

Oto synowie są darem Pańskim, *
a owoc łona nagrodą.

Jak strzały w ręku wojownika, *
tak synowie zrodzeni w młodości.

Szczęśliwy człowiek, *
który nimi napełnił swój kołczan.

Nie zawstydzi się, gdy będzie się spierał *
ze swymi nieprzyjaciółmi w sądzie.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Moje serce raduje się w Panu i pełne jest wesela, gdyż cieszę się moim zbawieniem.

Wielbi dusza moja Pana *
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.

Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. *
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia.

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, *
a Jego imię jest święte.

Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie *
nad tymi, którzy się Go boją.

Okazał moc swego ramienia, *
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.

Strącił władców z tronu, *
a wywyższył pokornych.

Głodnych nasycił dobrami, *
a bogatych z niczym odprawił.

Ujął się za swoim sługą, Izraelem, *
pomny na swe miłosierdzie,

Jak obiecał naszym ojcom, *
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Wiemy, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamiaru. Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też obdarzył chwałą.

Przez orędownictwo świętych kobiet módlmy się do Pana za Kościół i wołajmy:
– Pamiętaj, Panie, o swoim Kościele.

Przez męczennice, które siłą ducha pokonały śmierć ciała, udziel swemu Kościołowi męstwa w doświadczeniach.
– Pamiętaj, Panie, o swoim Kościele.

Przez kobiety zamężne, które żyjąc w świętym małżeństwie, wzrastały w łasce, udziel swemu Kościołowi apostolskiej płodności.
– Pamiętaj, Panie, o swoim Kościele.

Przez wdowy, które w modlitwie i gościnności znosiły i uświęcały swoją samotność, spraw, aby Kościół objawiał światu tajemnicę Twojej miłości.
– Pamiętaj, Panie, o swoim Kościele.

Wymień własne intencje
– Pamiętaj, Panie, o swoim Kościele.

Ojcze nasz…

Miłosierny Boże, Ty doprowadziłeś świętą Klarę do umiłowania ubóstwa, spraw za jej wstawiennictwem, abyśmy żyjąc w ubóstwie ducha zgodnie z nauką Chrystusa, doszli do oglądania Ciebie w królestwie niebieskim. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Witaj, niebios Królowo,
Witaj, Pani aniołów,
Witaj, Różdżko i Bramo;
Jasność zrodziłaś światu.

Ciesz się, Panno chwalebna,
Ponad wszystkie piękniejsza,
Witaj, o Najśliczniejsza;
Proś Chrystusa za nami.
Amen.

Czytaj także:Święta Klara. Zbuntowana dziewica, która umiała postawić na swoim