Droga św. Jakuba, jeden z najważniejszych szlaków pielgrzymkowych w Europie, powiększyła się o nowy punkt startowy oraz nową trasę. Pielgrzymi, którzy pragną udać się do grobu apostoła, mogą teraz rozpocząć swoją wędrówkę z Malty.
Camino Maltés (pełna nazwa to Camino Maltés de Santiago de Compostela) – to nowy lądowo-morski szlak pielgrzymkowy, który prowadzi z wyspy do katedry w Santiago de Compostela. Licząca 3 600 km długości trasa obejmuje Sycylię, Sardynię oraz Barcelonę.
Maltański fragment szlaku liczy 35 km. Rozpoczyna się on w Rabacie (nie mylić ze stolicą Maroka – przyp. red.) i Mdinie, następnie przebiega przez liczne miejscowości z XVI i XVII wieku (m.in. Żejtun) oraz Fort Saint Angelo w Birgu. Kończy się zaś w porcie w Valletcie, skąd pielgrzymi udają się promem na Sycylię.
Tam szlak przebiega m.in. przez związane ze św. Jakubem Caltagirone, sanktuarium św. Jakuba w Capizzi i Palermo. Kolejny prom doprowadza pątników do Cagliari na Sardynii, a jeszcze kolejny do Barcelony. Tam szlak łączy się z innymi trasami.
Dziewięć wieków historii
Początki szlaku Camino Maltés związane są z Zakonem Kawalerów Maltańskich, który w 1113 r. zaczął tworzyć w Jerozolimie domy gościnne (xenodochia) dla podróżników.
Również Zakon Szpitalny Świętego Jakuba z Alto Pascu (założony w celu zapewnienia schronienia pielgrzymom w drodze do Santiago de Compostela) był obecny na Malcie od średniowiecza. W 1373 r. król Fryderyk IV Aragoński (w latach 1282-1713 Malta była częścią Królestwa Aragonii) poinstruował m.in. urzędników maltańskich, aby ci udzielali pomocy włoskim członkom wspomnianego Zakonu odwiedzającym ich kraj.
Na początku XVII w. Wielki Mistrz Zakonu Maltańskiego Alof Wignacourt wydał kredencjał (paszport pielgrzyma) Don Juanowi Benegasowi z Groty Świętego Pawła w Rabacie. Dzięki temu mógł on w sposób bezpieczny odwiedzać święte miejsca w Europie, w tym grób św. Jakuba w hiszpańskiej Galicji. Kilka wieków później miejsce pochodzenia Benegasa stało się początkiem drogi Camino Maltés.
Częścią maltańskiej Drogi św. Jakuba jest także Fort Saint Angelo w Birgu. W roku 1530 na Maltę przeniósł się Zakon św. Jana Jerozolimskiego, osadzając się właśnie w Birgu. Sam Fort Saint Angelo stał się siedzibą Wielkiego Mistrza Zakonu. Fortyfikacje Birgu (wzmocnione przez wspomniany Zakon) przyczyniły się do tego, że oblężenie Malty przez Imperium Osmańskie pod wodzą Sulejmana Wspaniałego zakończyło się w 1565 r. niepowodzeniem.
Wielowiekowa tradycja
Chrześcijaństwo na Malcie sięga 60 r. po narodzeniu Chrystusa i pozostaje związane z historią św. Pawła. W tamtym czasie płynął on jako więzień do Rzymu, gdzie miał być sądzony za głoszenie chrześcijaństwa w Jerozolimie. Statek jednak zatonął w trakcie rejsu, a św. Paweł wylądował na Malcie. To wydarzenie uznaje się za moment narodzin chrześcijańskiej tradycji na wyspie.
W kolejnych wiekach Malta stała się swoistym węzłem przesiadkowym dla pielgrzymów. Na swoje statki wsiadali tu pątnicy zmierzający do Jerozolimy, Rzymu czy właśnie Santiago de Compostela.
Wiodąca do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela sieć szlaków Camino liczy w chwili obecnej przeszło 50 tras, łączących 20 krajów Europy. Początki kultu w tym miejscu przypadają na X w. Pierwszym pielgrzymem miał być w 950 r. francuski biskup Le Puy Godescalco.
Dziś świętujemy...