Biblia jest księgą, w której Bóg wyraża swoją miłość do ludzkości, ponieważ choć od początku Go zawiodła, nie pragnie jej zniszczenia (por. Rdz 3, 6). Wręcz przeciwnie, obietnica zbawienia została nam dana u samego zarania dziejów.
Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę.
Rdz 3, 15
Kochaj i dawaj
Bez wątpienia Bóg pokazuje nam, że nigdy nie przestaje nas kochać i dlatego dał nam wszystko, nawet własnego Syna:
Bóg tak umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie umarł, ale miał życie wieczne.
J 3, 16
A Syn Boży, nasz Pan Jezus Chrystus, także mówi o mocy dawania:
Jeśli chcesz być doskonały, rzekł mu Jezus, idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie.
Mt 19, 21
Miłość objawia się w uczynkach
Prawdziwa miłość nie polega na mówieniu o niej. Jezus powiedział:
Nie każdy, który Mi mówi: „Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie.
Mt 7, 21
Wspomina także o dziełach miłosierdzia, które powinniśmy spełniać wobec bliźnich, zwłaszcza tych, którzy cierpią, aby zapewnić sobie miejsce w niebie (por. Mt 25, 34-39).
Jego uczniowie dobrze to rozumieli. Św. Jakub tak to wspomina w swoim liście:
Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić? Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, a ktoś z was powie im: „Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta!” – a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała – to na co się to przyda? Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie.
Jk 2, 14-17
Aby naprawdę kochać, musisz nauczyć się dawać!
Dziś świętujemy...