„Od dwóch lat ukrywam przed moimi rodzicami fakt, że jestem w związku. Jestem zdecydowana, by im to powiedzieć, jednak nieustannie odsuwam w czasie ten moment. Obawiam się ich reakcji… Nie jestem dumna z tego, że sprawiam wrażenie małej dziewczynki, która nie chce sprawić przykrości rodzicom, podczas gdy mam 27 lat i powinnam wziąć na siebie odpowiedzialność za ten wybór. Nie mówiąc już o tym, że jestem chrześcijanką, a to dla mnie ważne, choć ostatnimi czasy nieco oddaliłam się od wiary. Jak ośmielić się im to powiedzieć?” – zastanawia się Bénédicte, przepełniona pragnieniem, by uczynić ten krok, ale też pełna niepokoju.
Jeśli jesteś w podobnej sytuacji, jak Bénédicte, jakich reakcji się obawiasz? Że rodzice cię ocenią, że uznają twojego wybranka jako osobę „zbyt lub nie dość” taką czy owaką? Że będą rozczarowani, niespokojni o twoją przyszłość z kimś, kogo oceniają jako „nie dość dobrego” dla ciebie lub niezgodnego z ich wyobrażeniami? Być może pomyślą, że skoro nie potrafisz się zdecydować, to dlatego, że nie jesteś pewien lub pewna tej decyzji, że byłbyś szczęśliwszy, lub szczęśliwsza w małżeństwie? Możesz być pewnym, że twoi rodzice zareagują stosownie do swoich przekonań.
Nauczyć się uzasadniać swój wybór i przyjmować jego konsekwencje
Mówisz o pragnieniu, by nie sprawić rodzicom co przykrości, co samo w sobie jest szlachetne. Jednak chodzi tu o twoje życie. A którzy rodzice mieliby problem, widząc swoje dziecko szczęśliwe? Nawet jeśli rozbieżność pomiędzy ich wyobrażeniami a rzeczywistością może nieco wydłużyć czas przyjęcia do wiadomości tej nowiny, z pewnością prędko dopuszczą do głosu serce. Nie mówiąc już o tym, że rodzice mogliby również być rozczarowani faktem, że nie masz zaufania w ich bezwarunkową miłość do ciebie!
Czy to czym żyjesz, ty sam, sama i w twoim związku, zgodne jest z wartościami chrześcijańskimi? Nim podzielisz się swoją decyzją z rodzicami, zapewne rozsądnie byłoby przedstawić sobie, ewentualnie z pomocą osoby trzeciej, powody, które cię do niej skłoniły. Co mnie pociąga w tym człowieku? Czy szanujemy się wzajemnie? Czy czuję się wolny, wolna? Czy czuję się kochany, kochana za to, kim jestem? Czy rozważamy wspólną przyszłość, podjęcie zobowiązania wobec siebie nawzajem, dzieci czy może jesteśmy jeszcze na etapie rozeznawania tego?
Dla chrześcijania związek małżeński opiera się na wolności wyboru, nierozerwalności małżeństwa, wierności i pragnieniu posiadania dzieci. Jak się zapatrujesz na te wymagania? Potrzeba, abyś odpowiedział, odpowiedziała sobie na te pytania, aby móc spokojnie uzasadnić swój wybór. Odwagi!
Marie-Noël Florant – doradca małżeński
Czytaj także:
Singielka schodzi z kanapy i wyrusza na poszukiwania tego jedynego. Gdzie iść i co robić?
Czytaj także:
Wasze małżeństwo może być dla kogoś jedyną Ewangelią, jaką przeczyta…
Dziś świętujemy...