Pucz niemieckich katolików? Czy miejscowy episkopat straci władzę nad Kościołem?

W sobotę 10 września zakończyło się trzydniowe zgromadzenie czwartej sesji tzw. niemieckiej drogi synodalnej. Przebiegało ono w atmosferze wyjątkowo burzliwej. Dzięki sprzeciwowi części biskupów udało się "o włos" zatrzymać przyjęcie dokumentu wzywającego Kościół do zmiany nauczania w kwestii seksualności.

W toku obrad zatwierdzono jednakże inną, również kontrowersyjną reformę. Zakłada ona powołanie stałej rady synodalnej. Do zadań organu należeć ma podejmowanie "fundamentalnych decyzji o znaczeniu ponaddiecezjalnym w zakresie planowania duszpasterskiego, perspektyw na przyszłość i kwestii budżetowych Kościoła".

Wątpliwości wobec jego prawomocności są tym większe, że jeszcze w lipcu br. Watykan przypomniał, iż proces synodalny nie ma mocy "zmuszania biskupów i wiernych do przyjęcia nowych sposobów zarządzania oraz nowych podejść do doktryny i moralności". Zdaniem Stolicy Apostolskiej działanie takie mogłoby stanowić "ranę dla komunii kościelnej i zagrożenie dla jedności Kościoła".

Co ciekawe, od orzeczenia tego zdystansował się sam papież Franciszek. W trakcie konferencji prasowej po powrocie z Kanady Ojciec Święty określił komunikat jako "błąd administracyjny", którego autorstwo przypisał sekretariatowi stanu. Przypomniał również, iż całe jego stanowisko względem tzw. niemieckiej drogi synodalnej zawiera się w liście Do pielgrzymującego Ludu Bożego w Niemczech z 2019 r.

W piśmie tym, naznaczonym "jezuicką sztuką rozeznawania", papież uznał zasadność debat. Ostrzegł jednocześnie przed "subtelnymi pokusami", które mogą zakłócić ten proces "dążeniem do natychmiastowych rezultatów, które generują szybkie i medialne konsekwencje, ale pozostają efemeryczne z powodu braku dojrzałości lub dlatego, że nie odpowiadają powołaniu, do którego jesteśmy wezwani".

The Pillar, USA

Ambasador Wielkiej Brytanii przy Stolicy Apostolskiej Chris Trott w wywiadzie dla portalu Crux opowiedział o wierze i religijności królowej Elżbiety II. Przypomniał również o jej spotkaniach z pięcioma papieżami.

Zdaniem dyplomaty spotkania te stanowiły kamienie milowe w dialogu Kościoła katolickiego z Kościołem anglikańskim. Również przywrócenie stosunków dyplomatycznych pomiędzy Wielką Brytanią a Watykanem w 1981 r. ma być po części zasługą właśnie zmarłej monarchini.

"Rozmawialiśmy o moim posłannictwie, o mojej rodzinie. To było takie naturalne. Była szczerze zainteresowana moją rodziną. Bardzo dobrze znała kraj, w którym służyłem" – wspomina swoje spotkanie z Elżbietą II ambasador, wcześniej pracujący na placówkach m.in. w Senegalu, RPA i Sudanie Południowym.

Trott deklaruje także w rozmowie, iż nowo utworzony brytyjski rząd zamierza kontynuować współpracę ze Stolicą Apostolską na wielu obszarach. Wśród nich wymienił m.in. troskę o środowisko i zrównoważony rozwój.

Crux, Watykan (jęz. angielski)