Brak przebaczenia to Twój cichy zabójca. Jak go pokonać?

Możesz spotkać się z zachowaniem, które głęboko Cię zrani i przez wiele miesięcy czy lat będzie wywoływać w Tobie bardzo silne emocje. Jeżeli ich nie przepracujesz, to będą one zatruwać Twoje życie.

Alicja do dziś pamięta, jak koleżanki wyśmiewały się z niej w szkole. Codziennie rano budziła się ze ściśniętym żołądkiem, a idąc na lekcje czuła się, jakby szła na szafot.

Piotrkowi trudno zapomnieć, jak w pracy pomógł koledze w projekcie dla ważnego klienta. Bardzo się zaangażował, zostawał po godzinach. Gdy projekt został skończony, okazało się, że pochwały i nagrody zbiera kolega, który nie wspomniał szefowi o wkładzie Piotrka. Próbując wyjaśnić tę sytuację, Piotrek usłyszał, że jego praca nic nie wniosła, a poza tym sam się w nią zaangażował i nie może oczekiwać z tego powodu żadnych korzyści. Samo wspomnienie tego wydarzenia wywołuje w nim poczucie bycia oszukanym i zdradzonym.  

Będąc na studiach Karol wygrał prestiżowy konkurs dla studentów. Włożył wiele pracy, aby to osiągnąć. Wracając do domu rodzinnego, pragnął usłyszeć słowa docenienia od rodziców, szczególnie od ojca. Jednak on zbył jego sukces milczeniem. Gdy Karol próbował z nim o tym rozmawiać, usłyszał, że wygrana to nic wielkiego.

Czytaj także:
Nowenna o przebaczenie, czyli 9 dni prowadzących do wewnętrznego uzdrowienia

Każdy doświadczył krzywdy

Jak każdy, spotykasz się z różnymi formami przemocy. Nawet najbliżsi ranią Cię swoimi słowami, zachowaniem czy obojętnością. Czasami doświadczasz tylko delikatnych nieprzyjemności, nad którymi stosunkowo łatwo przejść do porządku dziennego. Innym razem, tak jak Alicja, Piotrek czy Karol możesz spotkać się z zachowaniem, które głęboko Cię zrani i przez wiele miesięcy czy lat będzie wywoływać w Tobie bardzo silne emocje. Jeżeli ich nie przepracujesz, to będą one zatruwać Twoje życie.

Poradzenie sobie z tego typu doświadczeniami nie jest łatwe, ale jest możliwe. Wymaga czasu i wysiłku, ale owocuje poczuciem pokoju wewnętrznego i większym spokojem. Poniżej znajdziesz kilka podpowiedzi, które pomogą Ci zostawić takie trudne doświadczenia za sobą.

Co zrobić z poczuciem krzywdy

Pierwszą rzeczą, którą możesz zrobić, to nazwać fakty i je zaakceptować. Alicja stała się ofiarą mobbingu ze strony rówieśników, Piotrek został oszukany przez współpracownika, Karol nie doświadczył docenienia ze strony ojca. To są fakty i ich nie zmienisz.

Często nie miałeś wpływu na to, że właśnie w Twoim życiu się wydarzyły. Nazwanie tego, co Cię spotkało pozwala stanąć w prawdzie (często bolesnej) i chroni przed zbytnim uogólnieniem. Pomaga skoncentrować się na tym, co naprawdę się wydarzyło. Ułatwia też pracę z tego typu doświadczeniami.

Czytaj także:
To nie moja wina, ale moja odpowiedzialność

To, że stałeś się ofiarą czyjegoś niewłaściwego zachowania, to, w większości wypadków, nie Twoja wina. Jednak to, co z tym doświadczeniem zrobisz, to już Twoja odpowiedzialność. Możesz wejść w rolę ofiary lub zmierzyć się z tym wydarzeniem i starać się układać swoje życie tak, aby być szczęśliwym. Pomocne mogą okazać się te pytania: Co mogę w tej sytuacji zrobić? Na co mam wpływ, a na co nie?

Na przykład Karol, gdy uświadomił sobie, że nie ma wpływu na zachowanie ojca, zrozumiał, że nie ma sensu, żeby szukał u niego akceptacji i docenienia. Ojciec po prostu nie jest w stanie mu tego dać.

Nazwij, przeżyj i zaakceptuj emocje

Przeżycie i wyrażenie emocji jest bardzo ważne. Jak każdy proces ma swój początek i koniec. Gdy doświadczyłeś przemocy ze strony innych (tak jak Alicja), to wspomnienie tamtych wydarzeń może na nowo wywoływać w Tobie silne emocje. Warto, żebyś je przeżył, nazwał, wyraził i zaakceptował. Wtedy z czasem wspomnienia będą wywoływać coraz mniej intensywne reakcje, a Twoje życie będzie spokojniejsze.

Czytaj także:
“Spotkałam się z tym, który mnie zgwałcił. Chciałam spojrzeć mu w oczy”

Przebacz

Możesz też pławić się w żalu i pielęgnować urazę. Jednak brak akceptacji wydarzeń oraz brak przebaczenia zabija Ciebie. Jest to trucizna, którą podlewasz swoją duszę i umysł. Nie ma ona wpływu na tych, którzy Cię skrzywdzili. Niszczy tylko Ciebie.

Antidotum stanowi przebaczenie. Przebaczenie to akceptacja tego, co się wydarzyło i gotowość życia dalej, pomimo tych doświadczeń. Przebaczenie nie jest udawaniem, że nic się nie stało. To nazwanie zła i krzywdy jaka Cię spotkała, przy jednoczesnym porzuceniu zemsty. Gdy pławisz się w żalu, często złorzeczysz lub oskarżasz, przebaczenie wnosi radość i pokój do Twojego życia.  

Przebaczenie nie jest łatwe, ale jest możliwe. Często przecież mówisz słowa: przebacz nam nasze winy, jako i my przebaczamy naszym winowajcom. Skoro tak, to wiesz, że sam potrzebujesz przebaczenia ze strony innych, bo zdarza Ci się zachować nie fair i ranić. Znasz swoje słabości. Mam nadzieję, że ta perspektywa pomoże Ci spojrzeć na osoby, które Cię zraniły, z większym zrozumieniem i doprowadzi do przebaczenia.

Czytaj także:
Obrazić się czy wybaczyć? Ocenić czy próbować zrozumieć? Wybór należy do Ciebie

Czytaj także:
“Przeżyłam eksperymenty doktora Mengele. I postanowiłam mu wybaczyć”