Ta nowenna pomoże Ci zrozumieć, czym tak naprawdę jest przebaczenie i krok po kroku poprowadzi po drodze wewnętrznego uzdrowienia.
Dzień 1
Pierwszego dnia wzbudź w sobie intencję modlitwy o pokój i uzdrowienie dla Twojego serca. Obejmij modlitwą również Twoich przyjaciół i wrogów.
Rozważanie. Pierwszy krok w kierunku przebaczenia to „chcieć przebaczyć” i „chcieć przyjąć przebaczenie”. To jest właśnie podstawa żalu w sakramencie pokuty, aby nasze grzechy mogły być przebaczone: chcieć, pragnąć z całego serca, by Bóg nam przebaczył.
Ten cudowny sakramentalny gest wobec naszej duszy jest zaproszeniem do tego, byśmy byli równie wyrozumiali i miłosierni dla każdego, kto nas zranił oraz impulsem do refleksji: Bóg przebaczył mi gorsze przewinienia. Kimże więc ja jestem, by chować urazę?
Pamiętajmy, że pokój wewnętrzny nie wypływa z braku problemów, lecz z pewności, że Bóg ma kontrolę nad wszystkim nawet w najtrudniejszych sytuacjach i potrafi obrócić w błogosławieństwo największe dramaty.
Zanim Jezus dokonał jakiegoś uzdrowienia mawiał: „Niech pokój będzie z Tobą”. To oznacza, że uzdrowienie zarówno wewnętrzne jak i fizyczne ma bezpośredni związek z pokojem serca. Niezależnie od tego, ile się modlisz, jeżeli brak pokoju w Twoim wnętrzu, masz małe szanse na powrót do zdrowia, ponieważ dusza i ciało są ze sobą ściśle związane. Oczywiście, należy prosić i zabiegać o uzdrowienie ciała, ale ono zawsze powinno iść w parze z uzdrowieniem duszy.
Pokój serca zależy bezpośrednio od naszej zdolności i gotowości do przebaczenia. Bóg pragnie oczyścić i usunąć z naszej duszy jakikolwiek ślad nienawiści, żalu, pychy, który utrudniałby nam wzrastanie w miłości, ale musimy Mu na to pozwolić, musimy dać Mu wolną rękę, by dokonywał w nas swoich cudów. Jak? Mówiąc Mu po prostu: „Tak, zgadzam się. Nie wiem jak, ale tak, chcę…”.
Ćwiczenie. Na początek sporządź listę osób, którym pragniesz wybaczyć i od których potrzebujesz przebaczenia. Wykorzystamy ją ostatniego dnia nowenny.
Dzień 2 – na następnej stronie —>
