Jako kobiety i jako osoby świeckie czujemy odpowiedzialność za misję w Kościele - nie jako dodatki, ale jako „współpracowniczki”.
Odkrywają Boga w środowisku, w którym pracują. Ponieważ, jak mówią, każda osoba, stworzona na obraz Boga, jest odbiciem oblicza Chrystusa.
Czytaj także:
Poznaj księdza, który pracuje jako… magazynier w sieci Carrefour
„W nich widzę zniekształcone oblicze Boga”
W środowisku, w którym pracują, głównie spotykają ludzi prostych, wśród których są tacy, którzy stoją na progu ubóstwa: ubodzy robotnicy, bezrobotni, młode osoby z dyplomami czy też starsze osoby poszukujące pracy, a także ci, którzy zostali zranieni przez życie, chorzy, niepełnosprawni, samotne kobiety z dziećmi na utrzymaniu, migranci.
„W nich widzę zniekształcone oblicze Boga” – wyznała w 2018 roku Denise Dubuisson, odpowiedzialna Travailleuses Chretiennes (franc. Pracownice Chrześcijańskie) z Creteil (Francja). Denise zmarła 12 marca tego roku, pozostawiając swoje refleksje na temat pracy i ludzi pracy.
Podzieliła się nimi także ze mną. Działając na rzecz uznania praw pracowniczych i jak najlepszych warunków życia, odkrywała – jak twierdziła – bogactwo solidarności, braterstwa, miłości, które pokazywały jej obecność Boga Miłości.
Trzeba głosić Jezusa Chrystusa nie tylko słowami, ale także czynem! To jej mocne wyznanie.
Ośmielam się mieć nadzieję, że wskutek moich wyborów i mojego zachowania niektórzy będą mogli odkryć Tego, który mnie ożywia i wzywa mnie nieustannie, abym kroczyła Jego drogą od chwili mojego chrztu, to jest 89 lat – mówiła. – To dzięki Akcji Katolickiej Robotników oraz w grupie Pracownic Chrześcijańskich mogłam powoli to wszystko odkrywać, zanosić w modlitwach i przeżywać w Eucharystii.
Czytaj także:
Alina Rumun, czyli pomysłowa pomocnica Hanny Chrzanowskiej [wywiad]
Pracownice Chrześcijańskie
Pracownice Chrześcijańskie składają śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Prowadzą szczególną posługę wśród robotników.
Nasza duchowość odnosi się do Wcielenia – wyjaśniała Denise Dubuisson. – Pragniemy być świadkami miłości Boga wobec braci, którzy w większości są daleko od Kościoła.
Powstała w ramach JOC (Jeunesse Ouvrière Chrétienne – Robotnicza Młodzież Chrześcijańska) w 1931 „Grupa TC” (Travailleuses Chretiennes, Pracownic Chrześcijańskich) angażowała kobiety, zrzeszone w organizacjach związkowych, politycznych i stowarzyszeniach w walkę o wolność i godność. Od zawsze JOC kładło nacisk na godność każdego młodego pracownika, potwierdzając jego synostwo Boże.
Z jednej strony jako wspólnota Pracownic Chrześcijańskich prowadzi życie modlitewne, z drugiej strony działają aktywnie, wypełniając posługę przynależną charyzmatowi. Była też odpowiedzią młodych robotnic, które pragnęły poświęcić swoje życie Jezusowi Chrystusowi, pozostając w swoim środowisku życia i pracy i zachowując swoje zobowiązania w organizacjach.
Jako kobiety i jako osoby świeckie czujemy odpowiedzialność za misję w Kościele – nie jako dodatki, ale jako „współpracowniczki”. Mobilizujemy nasze zdolności, aby budować społeczeństwo bardziej sprawiedliwe i bardziej szanujące człowieka – podkreślała Denise.
Czytaj także:
Jak ona to zrobiła? Hanny Chrzanowskiej duchowa droga do świętości
Dziś świętujemy...
