Marie-Odile i Jean-Yves Fuzeau to małżeństwo katolickich francuskich filantropów, prowadzących m.in. dom pobytu im. św. Dominika Savio w Boisme. W placówce tej mieszka młodzież z trudnych środowisk, zagrożona nałogami i przestępczością.
Chcąc rozszerzyć to dzieło, państwo Fuzeau wpadli na pomysł skontaktowania się z zaprzyjaźnionymi, żyjącymi w pobliżu lourdzkiego sanktuarium szarytkami. W przynależącym do sióstr kompleksie już wcześniej organizowali bowiem turnusy kolonijne dla dzieci z ubogich rodzin.
Oksytańskie szarytki dysponowały przy tym położoną przy klasztorze kilkuhektarową, zabudowaną działką, którą zagospodarować pragnęły na rzecz wsparcia osób potrzebujących. Tak narodził się pomysł “chrześcijańskiej ekowioski” – miejsca gromadzącego różnego rodzaju placówki i inicjatywy pomocowe przy zachowaniu maksymalnej troski o bogactwo lokalnej przyrody i krajobrazu.
Docelowo w kompleksie powstać mają: dom pobytu dla osób starszych, zakład opieki dla osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz młodzieżowe schronisko. Całość uzupełnia funkcjonująca już ekologiczna farma, która zapewnić ma powyższym placówkom, jak również okolicznym mieszkańcom i dziełom pomocowym, produkty żywnościowe. Część z nich sprzedawana jest w tej chwili na lokalnych targowiskach, reszta – rozdawana jest wśród ubogich.
Miejsce niecodziennych spotkań
“Chcemy, aby pensjonariusze tych placówek żyli obok siebie i dzielili swoje codzienne życie z ludźmi ze wszystkich środowisk. Ludzka niedoskonałość może być źródłem wzajemnej pomocy. Dla naszych młodych podopiecznych, którzy pozostają w trudnej sytuacji życiowej, długotrwały kontakt z osobami starszymi czy niepełnosprawnymi może mieć bardzo silny, zmieniający życie wpływ” – wyjaśnia w najnowszej rozmowie z pismem “National Catholic Register” Jean-Yves Fuzeau.
„Izolowany chrześcijanin to chrześcijanin w niebezpieczeństwie. Mieszkańcy i goście wioski są wezwani tworzenia wspólnoty przyjaciół i sąsiadów, którzy razem patrzą na Chrystusa. Wspólnoty, dzięki której nasza wiara i mądrość mogą wzrastać” – dodaje pracujący na farmie ogrodnik Aurélien Vayne, który w pobliżu Lourdes osiadł wraz z żoną.
“Jesteśmy naprawdę różni, ze względu na nasze pochodzenie społeczne, wrażliwość i zranienia… Ale tutaj gromadzi nas sprawa, chęć oddania się drugiemu, oddania się Bogu Ojcu i Matce Bożej z Lourdes (…). Jeżeli pozwolimy sobie wzrastać w Maryi, wtedy mały Wieczernik, mała Betania, zajaśnieje w naszych sercach. A wtedy Jezus będzie mógł zrobić w nich dla siebie miejsce, przyciągając do Siebie na całe życie” – kontynuuje Vayne.
Jean-Yves Fuzeau przyznaje zaś także, że do stworzenia “ekowioski” zainspirowało go nauczanie Benedykta XVI o tzw. “ekologii człowieka”, jak również encyklika papieża Franciszka Laudato Si’. Prace nad budową kompleksu mają zostać zakończone w 2024 r. Ich postępy zależą jednak od hojności darczyńców. Patronką całości ma zaś zostać rzecz jasna Matka Boża z Lourdes.
Dziś świętujemy...