„Szczególnie zapadł mi w pamięci wcześniak urodzony w domowych warunkach. Oczekiwanie na pogotowie było szczególne: czy karetka z inkubatorem zdąży, czy nie zdąży” – wspomina jedna z opiekujących się punktem nazaretanek.
Wielki Post to również czas jałmużny. W tym szczególnym okresie prosimy cię o wsparcie, które umożliwi nam dalszą ewangelizację i wlewanie nadziei w serca czytelników.
Pierwsza placówka umożliwiająca anonimowe pozostawienie nowo narodzonego dziecka powstała 19 marca 2006 r. w Krakowie z inicjatywy Caritas Archidiecezji Krakowskiej oraz kard. Stanisława Dziwisza. Okno znajduje się przy Domu Samotnej Matki przy ul. Przybyszewskiego 39. Opiekę nad punktem sprawuje Zgromadzenia Sióstr Nazaretanek. W ciągu 17 lat funkcjonowania schronienie w nim znalazło 25 noworodków.
„Szczególnie zapadł mi w pamięci wcześniak urodzony w domowych warunkach. Oczekiwanie na pogotowie było szczególne: czy karetka z inkubatorem zdąży, czy nie zdąży” – wspomina w rozmowie z PAP s. Canisia.
„Wzruszenie przeplata się z ogromną radością. Pomimo, że ktoś dziecko zostawił, z różnych powodów i tego nie oceniamy, to dziecko dostaje nowe życie i możliwość pięknego rozwoju” – dodaje franciszkanka s. Aleksandra, opiekująca się oknem w Warszawie.
„Jedna z mam zostawiła pismo pożegnalne dla dziecka, gdzie przepraszała, że nie mogła się nim zajmować, bo warunki materialne nie pozwalały jej na wychowanie tego dziecka. Był też taki przypadek, że rodzice adopcyjni przyszli z dzieckiem, żeby mu pokazać, że to w tym oknie zostało uratowane” – relacjonuje zakonnica.
W chwili obecnej w Polsce funkcjonuje blisko 70 okien życia. Schronienie znalazło w nich już przeszło 160 dzieci.
Dziś świętujemy...
